పుట:నిర్వచనోత్తరరామాయణము.pdf/51

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


బనయముఁ దల్లడిల్లెడు దశానన దుష్టచరిత్ర మింక నై
నను నిది మాని సత్పథమునం జను దూఱు లడంగు నంతతోన్.

29


తే.

ఇంతకాలంబు నేఁ బోయి హిమనగమున, శాంకరం బగుధర్మంబు సలుపు చునికి
నెఱుఁగనైతి మగుడివచ్చి యెల్ల నెఱిఁగి, యెఱుఁగఁజెప్పితి హితము నా యెఱిఁగినంత.

30


క.

ఇది నా కానతి యిచ్చిన, పదకము గలరూపు విన్నపము సేసితి నీ
హృదయంబునఁ గైకొను మొం, డుదలంపులు దక్కు మనవుడుం గుపితుం డై.

31


క.

ఆతఁడు నీకుం దగు నీ, వాతనికిం దగుదు మీర లక్కట దొరయుం
దూతయు నఁట వచ్చుట యుభ, యాతురతం గఱపి పోవ నఁట యిది పోలున్.

32


ఉ.

బుద్ధులు సెప్పు టెల్ల నటు వోవఁగనిమ్ము ధనాధిపుం దప
స్సిద్ధికిఁ బోయి వచ్చె నని చెప్పితి వత్తెఱఁ గెట్టి దంతయున్
శుద్దిగఁ జెప్పు మన్న సురసూదనుపల్కులు చూడ ని ట్లసం
బద్ధము లైనదూత యెడబాసియు దిట్టఁడు గాన నిట్లనన్.

33


ఉ.

అర్థవిభుండు వోయి తుహినాద్రిఁ దపం బొనరింపఁగా విహా
రార్థము వచ్చినన్ గిరిసుతాన్వితు నీశ్వరుఁ గాంచియున్ వర
ప్రార్థన సేయఁ డయ్యె నతఁ డాతఁడు దానికి మెచ్చి యిచ్చె స
ర్వార్థవిధాయకం బయిన యాత్మసఖత్వము నిశ్చలంబుగన్.

34


తే.

వామపార్శ్వాభిగతు లగువారితేజ, మడరి యద్దెస లోచన మతని కపుడు
పింగళం బైనవా రేకపింగళుండ, వనఁగఁ బరఁగుము జగముల ననిరి ధనదు.

35


ఉ.

అత్తెఱఁ గెల్ల నిట్టిద మహాత్మ శుభంబు సధర్మవృత్తి కా
యత్తము సూవె యిమ్మెయి నహంకృతి సత్త్వముగాఁ దలంతురే
యుత్తము లక్కటా చెడుట కోపక చుట్టము బుద్ధి చెప్పినం
జిత్తమునందు నీసరకు సేయమి గర్వము గాక కర్జమే.

36


తే.

అనిన నిరువదికన్నుల నడరుకెంపు, పద్మవనగతబాలాతపంబుఁ బోల
భ్రుకుటివికటలలాటవిస్ఫూర్జదుగ్ర, కోపభీకరుఁ డగుచు రక్షోవిభుండు.

37


క.

ఏమేమి ననుఁ జెడు దని, నాముందటఁ గొంకులేక నాలుకతుద కీ
వీమాట దెచ్చి తజువర, మేమిగఁ దలఁచితొకొ నీకు నిది విధి యనుచున్.

38


క.

కేసరము లదరుహరిక్రియ, మీస లదర లేచి దూతమెడ దునియఁగ సిం
హాసనము కెలన నున్న మ, హాసి వెఱికి వ్రేసెఁ దమ్ముఁ డడ్డము సొరఁగన్.

39


ఆ.

ఆవులించుతలయు నడరెడునట్టయుఁ, జూచి ప్రీతుఁ డగుచు సురవిరోధి
యచటిడింభతతికి నాఁకలిమడుపుగా, నిచ్చి యాగ్రహమున నిట్టు లనియె.

40


శా.

రక్షోవంశహితోపదేశ మనుపేరన్ వీనిఁ బుత్తెంచె నా
యక్షాధీశ్వరుఁ డీశుతోఁ దనకు సఖ్యం బైనతేజంబు రా