| క. |
అతియుక్తి గురుఁడు చెప్పిన
హితమగునది సేయవలయు నియతమునున్ సా
ధుతకుఁడు; హితేతరంబుల
సతతగురుప్రియములైన జడుఁ డొనరించున్.
| 201
|
| వ. |
అటుగాన గురూక్తమైన విష్ణుభజనపరిత్యాగంబు సేయనొల్లనని
పలికిన దైత్యయాజ్ఞికులైన మాంత్రికులు రోషించి పావకోదితకృత్తిచే
హత్య చేసెదమని భర్జించినఁ బ్రహ్లాదుం డిట్లనియె.
| 202
|
| మ. |
తగ దాస్థానమునందు జేయ నురుమంత్రస్తోమవిక్షోభ; మీ
పగ గావించుట మీకు ధర్మమె? నిజవ్యాపాదనాశక్తికృ
త్తి గుఱింపం బని యేమి; లేవె యితరాధిక్యంబు లెన్నేని? హె
చ్చుగ నాయుఃపరిపూర్తి గల్గునెడ నెచ్చో నుండు నీకృత్తియున్.
| 203
|
| శా. |
కాలాత్మాభిహితుం గలంచి యణఁగంగాఁజేయు కృత్త్యాదికా
భీలక్రూరగ్రహంబు లీలగను గన్పింపంగ నాకృత్తి యా
కాలోత్తాలమహానలంబు తృటియై కాన్పించు నిద్ధాత్రిలో
నేలా కారణమున్నఁ దప్పునె ఫలం బింతే వితర్కించినన్.
| 204
|
·
దానవపురోహితులు ప్రహ్లాదునిపైఁ గృత్తిం బ్రయోగించుట
| శా. |
క్రోధస్రస్తవివేకులై ద్విజులు దుష్కర్మాత్ములై మంత్రగ
ర్వాధిక్యంబునఁ బొంగుచున్ హవన ముద్యద్భక్తిఁ గావింప దు
స్వాధస్పారతరస్ఫులింగములలో సక్రోధమై కృత్తి సం
బాధాటోపముతోడ నార్చుచు వడిన్ బ్రహ్లాదు ధట్టింపుచున్.
| 206
|
| వ. |
అప్పుడు సకలభువనంబులు గ్రక్కదల నార్చుచు శూలంబుఁ ద్రిప్పి
ప్రహ్లాదుని నాటించినఁ దజ్జ్వాలాస్ఫూర్తి హరిభక్తిరసాంబుధియైన
యతనివలన శమియించె; వహ్నిం గలసిన యుల్ముకంబుల చొప్పున
నేర్పడక జీవుండు బ్రహ్మంబుబలెఁ గలిసియుండె నంత.
| 207
|
