పుట:దశకుమారచరిత్రము.pdf/82

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

తృతీయాశ్వాసము

75

ఉ. ఎవ్వరిసూనుఁ డీతఁ డితఁ డెందులవాఁ డిట వచ్చు టేమియో
     యెవ్వరు నాకు నింతయును నేర్పడఁ జెప్పెడువారు వీనిపొం
     దెవ్విధిఁ గాంతు నెచ్చెలికి నేమని చెప్పుదునొక్కొ వీని నం
     చువ్విళులూరుచుండె దళితోత్పలలోచన నెమ్మనంబునన్.101
వ. అయ్యవసరంబున బాలచంద్రిక యయ్యిరుపురచిత్తవృత్తు
     లుపలక్షించి యత్తెఱవ కీతని తెఱం గెఱింగింప నిదియె
     తఱి యని యూహించి జనసమాజసన్నిధి యగుట లోక
     సామాన్యవచనములఁ గాలోచితకార్యంబు నడపం దలంచి
     యిట్లనియె.102
ఉ. విప్రకుమారుఁ డితఁడు ప్రవీణుఁడు విద్యలఁ బల్కు నేర్పుమై
     నప్రతిమానుఁ డాహవవిహారములందు సమర్థుఁ డాత్మశ
     క్తిప్రకటీకృతిం గొఱలి దేశము లెల్లఁ జరింపుచుండుఁ బూ
     జాప్రతిపత్తిపాత్రముగఁ జాలెడువాఁడు పయోజలోచనా!103
క. అనవుడు నవంతిసుందరి
     యనురాగము పొంది సముచితాసన మిప్పిం
     చిన రాజవాహనుఁడు గై
     కొని పుష్పోద్భవుఁడుఁ దానుఁ గూర్చుండి మదిన్.104
వ. ఇత్తన్వి మదీయపూర్వజన్మపత్ని యైన యజ్ఞావతి యగుఁ
     గానినాఁడు దీనియందు నాచిత్తంబు దగులుటకుఁ గతం
     బేమి యని వితర్కించి శాపసమయంబున నమ్ముని యను
     గ్రహించిన జాతి[1]స్మరత్వంబు నాకును నమ్ముద్దియకును

  1. స్మరణ