తృతీయాశ్వాసము
శ్రీరమణుఁడు దానపయో
ధారా[1]ఫలవితతవివ్రథాత్రీజుణడు నీ
రేరుహభవవంశాగ్రణి
ధీరగుణాన్వితుఁడు మంత్రితిక్కం డెలమిన్.1
మ. మునినాథుండగు వామదేవుఁడు మనోమోదంబుతో వచ్చి య
మ్మనుజాధీశుఁ డొనర్చు నర్చనల నాత్మప్రీతి సంధిల్ల వా
రనిభక్తిం దగఁ జాఁగి మ్రొక్కిన కుమారవ్రాతముం జూచి దీ
వన లిచ్చెన్ మితసత్యహృద్యవికసద్వాక్యమ్ములం గూర్మితోన్.2
వ. దీవించి వారల నెత్తి కౌగిలించుకొని మూర్ధఘ్రాణంబు
సేసి మగధపతి మొగంబుఁ జూచి భవదభిమతంబు సాఫ
ల్యోన్ముఖం బగునట్లుం గుమారునకు యావనం బయ్యె
దివ్యవాగుపదేశవిధేయంబగు దిగ్విజయం బతని కిది సమ
యంబు సంశయంబు దక్క సహచరవర్గంబుతో నిరర్గళ
ప్రసారంబుగా ననిచిపుచ్చుము వీర లమానుషప్రభావు
లగుట నాకుఁ దెల్లంబు గావున ప్రతిహతు లై యభ్యుద
యంబు పొందుదు రనిన విని రాజహంసమహీవల్లభుండు
తానును దేవియు దైవవచనాశ్వాసంబును నూఁది నంద
నునికి విజయప్రయాణంబు నిశ్చయించి యొక్కశుభదిన
- ↑ పల్లవిత
