170
దశకుమారచరిత్రము
ద్రవ్యంబు డిగఁ ద్రావు దానగుణంబుఁ దా
నేర్చి కైకొనిపోవ నేర్చువాఁడు
ముట్టినఁ గలగొన్న మ్రుచ్చు విధమున మై
సూపక [1]తిరిగిపో నోపువాఁడు
తే. తన్ను వెదకెడివారికిఁ దాన తోడు
నడచి చదురుఁ డై మేడ్పడి యడుగువాఁడు
సూవె మీతొడవులు వెలిచూప కిపుడు
సంకలియ నున్న యాతండు సరసిజాక్షి!133
వ. అతని బుజ్జగించి లోను చేసికొని చెఱ విఱుగఁ జేసెద నని
వెడ్డువెట్టి కన్నంబు పెట్టించికొని రాజునకుం జెప్పి యిప్పుడ
సంకలియ పుచ్చి యనిచి పుచ్చెద నని యూఱడించి మగుడ
శృంఖలాయమితుం గావించి సురంగముఖంబునం జొచ్చి
యచ్చెలువచిత్తంబు చిత్తభవకేళిచాతుర్యంబున నాఁచికొని
నిగూఢనిపుణత్వంబు మెఱయం జనుదెంచెదఁ బదంపడి
వానిం జంపించునట్టి తెఱుంగు మాటలు మనుజేశ్వరునకుం
జెప్పి మెడ గోసి వైచెద నట్లుగాక తక్కినమ్రుచ్చుచేత
మనరహస్యంబు వెల్లివిరి యగు. నిశ్చయించి యట్లు సేయు
దము నీవ యప్పటియట్ల చని తొడవు లడుగు చుండు నే
నిదె వచ్చెద నని పుత్తెంచిన నదియును.134
క. చనుదెంచి నాకు నింతయు
మునుమున్న యెఱుంగఁ జెప్పె మోదంబున నే
నును నాదుకోర్కి చేకుఱె
నని పొంగియు మోము తొంటియట్లన యుండన్.135
- ↑ సురిగి
