166
దశకుమారచరిత్రము
వెడమాట లాడి పెద్దయుఁ
దడ వునిచితి దాని నచటఁ దగ వై యుండన్.119
వ. ఆలోన నదియు నల్లన నాతోడ నిట్లనియె దైవంబు నీ కను
కూలం బయ్యె వెఱవకుండు మె ట్లనిన నేను నీపనిచినట్లు
ధనమిత్రు పాలికిం జని మద్యపానంబునం బుట్టిన యున్మాదం
బునుం దన్మూలంబగు నవమానంబునుం జెప్పి నీవు రాజు
సన్నిధికిం బోయి దేవా! తొల్లి యర్థపతి యపహరించిన యజిన
రత్నంబును నీకారుణ్యంబునం జేరె నిప్పుడు రాగమంజరికి
మగం డైనవాఁ డొక్కజూదరి నాకుం గపటమిత్రుం డై
యుండి మిన్నక నన్ను వానితోడి పొందు గల్పించి యెగ్గు
లాడి నాయజినరత్నంబును రాగమంజరియాభరణంబులు
మ్రుచ్చిలికొని పోయి రాగమంజరిపరిచారికకుం దొడవు
లున్న కందువ సెప్పె నజినరత్నంబుఁ గను తెఱంగు దేవర యవ
ధరింపవలయు నని విన్నపంబు సేయు మివ్విధం బొనర్చిన
నీచెలికానికిం బ్రాణభయం బెడయు నంతకు నాతండును
దగిన కపటోపాయం బొనర్చికొన నేర్చు నని యెఱింగించిన
వాఁడును నట్ల చేసె రాగమంజరియునుం దలవరులచేత నీ
పట్టువడుట నావలన విని వికలచిత్త యై భవదీయచాతుర్యం
బున మరణంబు దప్పి యుండుటకుం గొండొక యూఱడిల్లి
యున్నయది యని యారెకులసందడిమాటల క్రందునం
జెప్పిన నేనును బ్రియం బంది తలవరులు విన నాజఱభి పలు
మాఱు నెడఁదాఁకుటకుం దగినయట్టి వెడము లొడ్డి పలికి
సృగాలిక నెడ గూర్చికొనుచుండితిఁ బదంపడి శృంఖలా
