140
దశకుమారచరిత్రము
క్రుమ్మి చింద మార్చి గూలంగఁ ద్రోపించి
పురసమీపవిపినభూమిఁ జొచ్చి.125
క. తరుశాఖాలంబితకర
చరణుల మై యచట నాగజంబు విడిచి మం
దిరమున కరిగితిమి రహః
పరతంత్రత నంతటం బ్రభాతం బయ్యెన్.126
వ. తదనంతరంబ.127
సీ. ప్రాచీనశైలాగ్రభాగస్థమగు నశో
కంబునఁ జిగురుజొంపం బనంగ
వర్షాధిపతి యని వాసవుఁ గొలునఁ జే
రిన యింద్రగోపకశ్రేణి యనఁగ
నురుతరపూర్వభూధరము నెత్తంబున
బొలుచు గైరికగండశిల యనంగఁ
గాశ్మీరపటమునఁ గావించి సురపతి
విడిచి యాడెడు వాలుఁబడగ యనఁగ
తే. నరుణకిరణుండు దోతెంచె నంబుజాత
నర్మసచివస్మితాపాదనంబునందుఁ
జతురుఁ డై యుష్ణకరములఁ జక్రవాక
తాప ముడుపుట నాశ్చర్యధాముఁ డగుచు.128
వ. అయ్యవసరంబున నేను దినముఖోచితక్రియలు నిర్వర్తించి
యస్మదీయవర్తనంబులం దుములబహుళంబైన నగరంబు
గలయం గనుంగొనుచుం గుబేరదత్తు మందిరంబునకుం జని
కన్నపుమాటలఁ గ్రందుకొన నొండొరులతో నాడుసందడి
నిలిచి.129
