136
దశకుమారచరిత్రము
రా నడుమం గనుంగొని కరంబు విషాదము పొంది
యత్తఱిన్.104
క. ఇముద్దియదెస యక్కటి
కమ్మును భవదీయసఖ్యకౌతూహలమున్
నెమ్మనిఁ బిరిగొనుటయు నా
యిమ్ములఁ జను టుడిగి రాక యిది మిత్రనిధీ!105
క. అని యింతిచీరతల ముడి
చిన మణిమండలము లతనిచే నిచ్చితిఁ ద
ద్ఘనఘృణినికరము చీఁకటి
వెనుకొని విరియించె గగనవీథులఁ బర్వన్.106
వ. ఇచ్చుటయు.107
క. తొడవులు గైకొని మదిలో
ముడివడు సంభ్రమము హర్షమును లజ్జయు నె
క్కుడు వినయంబును మోమున
నడరంగా నిట్టు లనియె నాతఁడు నాతోన్.108
తే. నీవు నాప్రాణసమయైన నెలఁతఁ దెచ్చి
యిచ్చి వాకట్టి తేను నీయెదుర నింకఁ
బ్రియము లేమేని పలికినఁ బేలుఁదనమ
యింత నిక్కువ మూహింప నెట్టు లనిన.109
క. పొచ్చెంబు లేని మగటిమి
నిచ్చోటికి నింతిఁ దెచ్చు టిది యంతయుఁ దా
నచ్చెరు వని పలుకుదు నటె
యచ్చుగ నైజంబు దలఁప నద్భుతకరమే.110
