116
దశకుమారచరిత్రము
జనుదెంచితి నాపుణ్యా
త్ముని యున్నెడ సూపు నాకు మోదం బెసఁగన్.4
వ. అని యడిగి వెండియు ని ట్లంటి.5
ఆ. అతఁడు దివ్యబోధయుతమానసుం డని
జనులు చెప్ప వింటి ననఘ! యతని
వలన నాదు కూర్మిచెలిశుభాశుభములు
గోరి వినుట నామనోరథంబు.6
చ. అన విని యాతఁ డి ట్లనియె నారయ నమ్ముని యట్టివాఁ డగున్
విను మొకకారణంబున వివేకవిహీనతఁ బొంది యత్తపో
ధనవిభవంబు గోలుపడి దైన్యదశాపరిపాకతప్తచే
తనుఁ డగుచున్నవాఁడు విదితంబుగ నత్తెఱ గెల్లఁ జెప్పెదన్.7
వ. అది యెట్లనిన నొక్కనాఁ డిత్తరుమూలవేదికాతలంబున
నత్తపోధనుండు సుఖాసీనుం డై యున్న యవసరంబున
(నొక్కయువతి) యొక్కతియ సనుదెంచి ప్రణమిల్లి నిలిచిన
యనంతరంబ తద్బంధువర్గం బెల్ల దానిపిఱుందన పఱతెంచి
యుమ్మలికంబు దోఁప నొండొరులం గడవ దండప్రణామంబు
సేసి నిలిచిన యెడ నవ్వెలంది విషాదంబును లజ్జయుఁ దోఁప
నిట్లనియె.8
క. ఈసంస్కృతిదుఃఖమునకు
వేసరి పరలోకసౌఖ్యవిపులప్రీతిం
జేసి భవత్పాదంబులు
డాసితిఁ గరుణింపు మక్కటా! యని నన్నున్.9
