పుట:దశకుమారచరిత్రము.pdf/106

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

చతుర్థాశ్వాసము

99

     బోలఁగఁ జూపి యాట తెగిపోవుతఱిన్ శుభసూచకంబుగాఁ
     జాలు తెఱంగుఁజూపుట ప్రశస్తము గావున నానెపంబునన్.51
శా. దేవా! దేవరకూర్మినందన కృతార్థీభూతగా వల్లభున్
     భూవర్యున్ వరియించునట్లుగ శుభంబుల్ వృద్ధిపొందంగ నే
     నావిద్యన్ వరు నర్హులైన జనులన్ నానార్థిసంసారమున్
     గావింతుం దగఁ బెండ్లిఁ జూడు మనుడుం గౌతూహలా
     యత్తుఁ డై.52
క. పతి యియ్యకొనిన విప్రుం
     డతిశయమోదంబు నొంది యాత్మగతమునన్
     జతురోపాయము మార్గ
     స్థితిఁ పొందఁగఁ గార్యసిద్ధి సేకురు నింకన్.53
మ. అని శంకింపక మాళవేంద్రసుతకళ్యాణార్థమై తత్సభా
     జను లెల్లం బ్రియ మంది చూడఁగ జనశ్లాఘ్యాంజనం బిమ్ముగాఁ
     దన కన్నుంగవఁ గూర్చి యార్చుటయు సాంద్రంబై వివాహోత్సవం
     బునకుం గూడినమాడ్కిఁ దోఁచెఁ బ్రజ సద్భాషానువేషంబుతోన్.54
వ. తత్సమయంబున.55
క. కృతసంకేతుండగు నృప
     సుతుఁడు నిగూఢంబుగాఁగ శోభనసమయో
     చితముగఁ గైసేసి రమా
     సుతుకైవడి నాయవంతిసుందరి డాసెన్.56
సీ. రాగపల్లవిత మై రాజనందను చూపు
                    తీఁగె లతాంగిమైతీఁగెఁ బెసఁగ