పుట:తరికొండ నృసింహశతకము (తరికొండ వేంగమాంబ).pdf/75

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


ఉ.

కట్టిడి బుద్ధి లేక, మఱి కాపురముల్ సతమంచు నమ్మకన్,
చుట్టిన మోహపాశములఁ జూరునఁ గోసిన బుద్ధిమంతుఁడున్
పట్టగునట్టి దేశికుని ప్రాపునఁ జేరి, మనంబు నిల్పి, యా
గుట్టు గనంగనేర్చుఁ; దరిగొండ నృసింహ! దయాపయోనిధీ!

62

భావం:

దయాసముద్రుడవయిన శ్రీతరిగొండ లక్ష్మీనరసింహదేవా! ఆలకింపుము, బుద్ధిమంతుడైన మనుజుడు చెడు తలంపులను వీడినవాడై, ఈ సంసారాలు అశాశ్వతాలని యెరింగి, వీటిని నమ్మనివాడై, తనను చుట్టుముట్టిన పలురకాల ఆకర్షణలనే మోహపాశాలను (వ్యామోహాలనే త్రాళ్లను) (దృఢనిర్ణయమనే) చుఱకత్తితో కోసివేసి, యోగ్యుడయిన (మిక్కిలి తగియున్న) గురువర్యుని సన్నిధిని చేరుకొంటాడు. (ఆ గురుపుంగవుడు ఉపదేశించిన రీతిగా) మనస్సును నిలిపి, ఆ గుట్టును (గూఢమైన ఆ ముక్తి స్థానాన్ని) చక్కగా కనుగొనగలడు.