Jump to content

పుట:చిత్రభారతము (చరికొండ ధర్మన).pdf/64

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


గావు నయోపాయంబులు
వేవేలును నీవు దక్క, విమలేందుముఖీ!

92


వ.

అని ప్రియంబును మన్ననయుం దోఁప నానతిచ్చినఁ గరకమ
లంబులు మొగిడ్చి రంభ జంభారి కి ట్లని విన్నవించె.

93


ఉ.

ఇచ్చక మొప్ప నీయెదుట నిచ్చెలు లెల్లను బుద్ధిమాలి తా
రిచ్చకు వచ్చినట్టిగతి నేవిధినైనను బల్కనిమ్ము కా
ర్చిచ్చను నమ్మహామహుని చిత్తము నొచ్చినఁ గీడు దప్పునే
పచ్చనివింటిజోదు హరుపైఁ బడి యేగతి యయ్యెఁ జెప్పుమా!

94


ఆ.

ఎదిరిసత్వ మెఱిఁగి యెదిరినచోఁ గదా
విభుఁడు జయము నొందు వేవిధములఁ
గొలఁది కానిపనులకును బోవఁగాఁ గీడు
కొలఁదిగనక వెంటఁ గూడకున్నె.

95


ఆ.

ఐనఁ గానిమ్ము నీయాజ్ఞ ననిమిషేంద్ర!
ధరణిపై నుగ్రవృత్తితోఁ దపము సేయు
తుల్యుని భుజంగతుల్యుఁగాఁ దుది నొనర్చి
యతులసంభోగముల సోలి యాడఁజేతు.

96


క.

నీయాన నమ్ము చూపెద
నాయోగిని నగుచు నేరుపంతయు నట నే
నీయాననమ్ము చూపెద
నాయోగికి నగుచుఁ బోయి యనిమిషనాథా!

97


వ.

అని యప్పద్మలోచన సహస్రలోచనుచిత్తంబు మెచ్చు
నట్లుగాఁ బలికిన నతండు సంతసిల్లి యయ్యిందువదనకు నపరి
మితభూషణాంబరాదులు వినయపూర్వకంబుగా నొసంగి
యనిపిన.

98