Jump to content

పుట:చిత్రభారతము (చరికొండ ధర్మన).pdf/313

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


తే.

డితఁడు కాంభోజనాయకుం డితఁడు యవనుఁ
డితఁడు శిశుపాలనందనుఁ డితఁడు రుక్మి
యితఁడు వడముడి యితఁడు బాహ్లికసుతుండు
ఈతఁడు తదాత్మసంభవుఁ డితఁడు శకుని.

105


వ.

అని మఱియు నకులసహదేవాదులఁ బేరు పరం జెప్పుచుఁ
బాడరియున్న పార్థుతేరు చేరం జని రథంబు డిగ్గి నిలిచిన.

106


చ.

తనతొడమీఁదనున్న విబుధప్రవరాత్మజునుత్తమాంగ మొ
య్యన యరదంబుమీఁద నిడి యాహరిపాదములందు వ్రాలి లో
చనముల నశ్రుపూరము వెసన్ బ్రవహింపఁగ దీనభావ మా
ననమున నంకురింప యమనందనుఁ డాతనితోడ నిట్లనున్.

107


ఆ.

అఖిలభూతసముఁడు నపవర్గదాయకుం
డంబుజాతనేత్రుఁ డనుచుఁ బలుకు
మాట దప్పకుండ మాధవా ననుఁ జక్ర
కోటిఁ ద్రుంచి వీరిఁ గూడ నంపు.

108


వ.

అనిన బలభద్రసాత్యకిసమేతుండై యప్పద్మలోచనుండు
నట్లు పరిదేవనం బొనర్చి తనకుఁ దాన యూఱడిల్లి యతని
మాఱార్చుచుండ వెండియు నతం డిట్లనియె.

109


ఉ.

తమ్ములు రాజులుం దెగినదానికి నీగతి నిల్వ లేక శో
కమ్మున నుంటగాదు తనుఁ గావు మటంచుఁ జతుర్ధనుండు త్రా
సమ్మున నన్నుఁ జేరె మనుజప్రభుఁ డంచును నిట్టివానిఁ జ
క్రమ్మున కప్పగించి తిఁకఁ బ్రాణము లేటికి నాకు మాధవా.

110


క.

అని కరుణ పుట్టఁ బల్కెడు
మనుజేంద్రునిమీదఁ గృప నమర్చినచూడ్కుల్