సీ. |
చైత్యవత్కరకుంఠచటులధారారేఖ శమినేత నాటించెఁ జలువమిన్న
తళుకు తళ్కున వేగ జళిపించి మావిక్రొందళపుఁగత్తిని మౌని నఱకె సురభి
కడుఁ జంచరీకసంఘము మ్రోయ ఘనజాలకంబుల యతి మొత్తె గడుసుగాడ్పు
కటురజోగ్నికణాళి గ్రమ్మఁ జెందొనమందుతిత్తుల ముని గప్పె హత్తి యంచ
యిట్టు లాదిట్ట లందఱుఁ జుట్టు ముట్టి, గట్టితన ముట్టిపడ నురుక్షాంతికవచ
ధారి జడదారి నొప్పించి ధైర్యలీల, నడపలేకున్కిఁ గని మరుం డప్పుడు గడఁగి.
| 78
|
చంద్రభానుచరిత్రము-ద్వితీయాశ్వాసము
సీ. |
అరయ ననగ్నికుండాహుతిస్తోమమై బూది గూడె సుమాస్త్రుపోఁడి మెల్లఁ
జర్చింప నూషరస్థాపితబీజమై ధూళిగూడె సమీరుహాళి యెల్లఁ
జింతింప వఱదఁ గూర్చిన చింతపండయి నీటఁ గూడె హిమాంశునేర్పు లెల్లఁ
గనుఁగొన నడవిని గాచిన వెన్నెలై చెట్లఁ గూడె వసంతుచెల్వ మెల్ల
నకట చట్రాతిపై వాన యగుచుఁ జెదరి
పఱచె నలువంకలకుఁ బక్షిబలము లెల్ల
విశ్వభూనాథ విను పదివేలమంది
మన్మథులకైన వానిఁ దెమల్ప వశమె.
| 165
|
చంద్రికాపరిణయము - ద్వితీయాశ్వాసము
సీ. |
తనక్రొందళములమన్నన చెట్లపాలుగాఁ జనియె సూనశ్రీల నెనసి మధువు
తనతనూగరిమ మెంతయు ధూళిపాలుగా నరిగె వడంకుచు నసదుగాడ్పు
తనమహఃస్ఫూర్తి తోడ్తనె యగ్నిపాలుగాఁ బఱచె వెల్వెలఁ బాఱి పద్మవైరి
తనపాత్త్రవృత్తి తోడ్తనె మింటిపాలుగా నడఁగెఁ గొమ్మలఁ బికాద్యభ్రగాళి
తనపురారాతిభీకరోదగ్ర విగ్ర, హస్ఫురణ భూతిపాలుగా నతనుఁ డేగెఁ
జాపశతజాతములు వనస్థలిని వైచి, యమ్మహామౌని కోపాప్తి నడరునపుడు.
| 114
|
జంద్రభానుచరిత్రము - ద్వితీయాశ్వాసము
సీ. |
జాతరశిఖిశిఖాజాతధూమంబులచాడ్పున నల్లనిచాఱ లెసఁగఁ
గ్రోధద్రుమాగ్రసంరూఢపల్లవముల చెలువున నిక్కిన చెవులు దనర
సకలమృగానీకశాసనోద్ధతవేత్రవల్లికచందాన వాల మమర
నాస్యగహ్వరరసనాహీంద్రవిమలతాచ్ఛటలునాఁ గఱకుమీసలు వడంక
నావులించుచు గబ్బున కడరునీఁగ
మూఁకఁ గమియుచు సెలవులు నాకికొనుచు
|
|