పుట:చంద్రభానుచరిత్రము (తరిగొప్పుల మల్లన).pdf/15

మ.⁠

అని యూహించి మదిష్టదైవతము భక్తాభీప్సితార్థోపపా దనకారుణ్యకటాక్షశాలియు రమా[1]ధామావతారాగ్రగ ణ్యనవోన్మేషపవిత్రమూర్తియును దత్తాత్రేయుఁడే కాన నా ఘను నస్త్మత్కృతినాథుఁ జేయఁగ నమోఘప్రీతితో నున్నెడన్.

⁠ 10

సీ.⁠

ద్విజరాజకార్శ్యము ల్దీర్చు నీవిభుకీర్తి ద్విజరాజకార్శ్యము ల్దీర్చు టరుదె యాజిభవస్ఫూర్తి నడరు నీనృపుశౌర్య మాజిభవస్ఫూర్తి నడరు టరుదె యతిసురభిఖ్యాతి నలరు నీఘనునీగి యతిసురభిఖ్యాతి నలరు టరుదె చంద్రగోత్ర[2]శ్రీఁ బొసంగు నీపతికల్మి చంద్రగోత్ర[3]శ్రీఁ బొసంగు టరుదె యనుచు బుధు లెన్న వెలయు రాజాధిరాజ, రాజపరమేశ సకలకర్ణాటకాంధ్ర రాజధౌరేయ తిరుమలరాయతనఁయ, చంద్రుఁడగు వేంకటపతిక్షితీంద్రమణికి.

⁠ 11

చ.⁠

అనుపమకార్యకర్తయును నగ్రజుఁడు న్మహనీయసత్కళా ఖనియు నఖండకీర్తీకళికాసురభీకృతసర్వదిఙ్ముఖుం డును నగుదత్తనార్యుఁడు నను న్వినయాన్వితుఁ బార్శ్వవర్తిఁ గ న్గొని పలికె న్సుధారసనిగుంభనజృంభితవాక్యవైఖరిన్.

⁠ 12

మ.⁠

గురువిద్వచ్చరణారవిందభజనాంకూరన్మహోదారధీ గరిమ న్నీ వొనరింపఁబూనుకృతికిం గైవల్యలక్ష్మీమనో హరు నస్మత్కులదైవతోత్తముని దత్తాత్రేయయోగీశ్వరు న్వరుఁ గావింపఁ దలంచి తెన్నఁ దరమే వత్సా భవద్భాగ్యముల్.

⁠ 13

క.⁠

ఈపరమయత్న మఘని, ర్వాపణ [4]మన ఘాస్మదీయవంశగురుతప స్యా[5]పారంబున నీమది, దీపించెన్ బళి కులప్రదీపక యనినన్.

⁠ 14

ఉ.⁠

సంతన మంది యేను బితృసన్నిభుఁడున్ హితదేశికుండు న శ్రాంతశుభప్రదుండు నయి రంజిలుదత్తనమంత్రివాక్య మ త్యంతవినీతిఁ గైకొని కృతార్థుఁడనై బహుపుణ్యగణ్యత ల్గాంతు నటంచుఁ గౌతుక[6]విలాసవిభాసితమానసంబునన్.

⁠ 15

క.⁠

శ్రీమద్దత్తాత్రేయమ, హామునిముద్రావిభూషితాత్మీయకృతి శ్రీముఖభూషణముగ మ, త్స్వామిగుణస్తుతి యొనర్తు సమధికభక్తిన్.

⁠ 16

1. క-ధారాప్రధారాగ్రగణ్యనగోన్మేష
2. చ-శ్రీ లొసంగు
3. చ-శ్రీ లొసంగు
4. చ-ఘన మస్మదీయ
5. చ-పాశంబున
6. చ-వికాస