పుట:కాశీఖండము.pdf/270

పంచమాశ్వాసము

257

⁠

జననిఁ దలఁచి ప్రయాసంబు సంస్మరించి మోసఁ దర్కించి యవ్వైశ్యముఖ్యుం డుండ.

⁠ 67

సీ.⁠

మధ్యాహ్నకాలంబు మందాకినీవారి         నభిషేక మొనరింప నబ్బ దయ్యె శివుని విశ్వేశ్వం శ్రీమన్మహాదేవు         మదనారి వీక్షింప నొదవ దయ్యె దండపాణిని డుంఠి దక్షిణామూర్తిని         గాలభైరవుఁ గొల్వఁ గలుగ దయ్యె శ్రీవిశాలాక్షికిఁ జేదోయి మొగిడించి         శిరసుపైఁ జేర్పంగ దొరక దయ్యెఁ

⁠

తే.⁠

గోమటికిఁ దల్లియస్థులకోకమూట పాపకర్ముండు చెం చర్థభార మనుచు వంచనాపాటవంబునఁ గొంచుఁ బోయి యారివేగంబు చేసిన కారణమున.

⁠ 68

శా.⁠

జాలిం బొందియు డప్పిఁ జెందియు బుభుక్షావేదనం గుందియున్ వ్యాళాభీలకరాళతీవ్రతరమధ్యాహ్నార్కరోచిశ్ఛటన్ జాలం గుందియునుం గిరాటుఁ డరిగెన్ సంరంభశుంభద్గతిన్ వైలక్ష్యంబునఁ జెంచువెంట జననీవాత్సల్యనిఘ్నాత్మతన్.

⁠ 69

వ.⁠

అంతక మున్న (యొక్క) కాంతారంబున నమ్మూట విడిచి యాయాటవికుండు పెట్టెఁ దెఱచి యస్థిశకలంబులు చూచి తనవృథావస్థకుఁ జిన్నఁబోయి యవి యచ్చోటన పారంజల్లి తన పల్లెకుం బోయి మఱుఁగుపడి యుండె. ధనంజయుండును నప్పక్కణంబున కేతెంచి.

⁠ 70