| క. | ఒనరఁ దృతీయయుఁ బంచమి, యును సప్తమియును దలంప నుచికనిజైకా | 94 |
| గీ. | విశ్వవిభునిచేత విలసిల్లు సిరి కర, వాలభైరవాంకువలనఁ గలుగు | 95 |
| క. | పోక చతుర్థీషష్ఠులు, నేకార్థమునందుఁ బలుక నిత్తురు విశ్వ | 96 |
| వ. | మఱియు నంధ్రభాషావిభక్తులకుం గల నామాంతరంబు లెఱింగింతు, స్థావరతిర్య | 97 |
| క. | ద్రుమ మేచె ద్రుమముఁ జూచెను, ద్రుమమ్ముచే నొప్పె నరుగు ద్రుమమునకై యా | 98 |
| వ. | ఇది యేకవచనవిధి. | 99 |
| క. | ద్రుమములు ద్రుమములఁ గదిసెను, ద్రుమములచే నీడ గలిగె ద్రుమములపై గం | 100 |
| వ. | ఇట్లు తిర్యక్పదంబులకు యోజించునది. | 101 |
| క. | తనయుడు తనయుని గనియెను, దవయునిచేఁ దనయుకొఱకుఁ దనయునివలనన్ | 102 |
| క. | తనయులు తనయులఁ బడిసిరి, తనయులచేఁ దనయులకయి దనయులవలనం | 103 |
| క. | కవి యొప్పుఁ గవి భజింతురు, కవిచేఁ గృతు లొదవు సిరియుఁ గవియు గవులకై | 104 |
| క. | కవులు నుతింతురు కవులం, గవులచేతఁ (?) గవులకొఱకుఁ గవులవలనఁ ద | 105 |
| క. | గురుఁ డధికుఁడు గురుఁ దలఁపుము, గురుచేతం దెలిసి భక్తి కొఱలు గురునకై | 106 |
