పుట:కవిజనరంజనము (అడిదము సూరన).pdf/40

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

కవిజనరంజనము

32


తమ, పవమాన, నీకుఁ గలదా మఱి భూతదయార్ద్రబుద్ధి? యు
క్తమకద నీకుఁ గొమ్మల నదల్చుట; నీవడి ధూళిపాలుగాన్.

39


వ.

అని విరహిణీధైర్యవిదళనచుంచువ్యాహారంబగు రాజ
కీరంబుంగని యిట్లని యూపాలంభించిరి:


గీ.

పరభృతంబుగానఁ బరికించి యొకవేళఁ
గోకిలంబు సేయఁగూడుఁగాక;
కాంతనామధేయ మెంతయుఁ గైకొని
చిలుక, నీకు వెట్ట సేయఁదగునె?

40


వ.

అని,


గీ.

పడఁతి విరహార్తి నెన్ని యుపాయములను
శాంతిఁ బొందింప నెచ్చెలు ల్చాలరైరి;
వనజముఖి నిమిషం బొక్కవత్సరముగఁ
గడుపుచున్నది వేదనాగౌరవమున.

41


వ.

తదనంతరంబున నుశీనరధరావరాగ్రేసరుండు వయ
స్యలవలనం జంద్రమతి చిత్తంబు హరిశ్చంద్రనృపాయ
త్తంబగుట యెఱింగి పరిణయచికీర్షాధీనమానసుండై తన
పురోధసుండగు దృఢవ్రతునిం బిలిపించి యిట్లనియె:


గీ.

చంద్రమతిచిత్త మా హరిశ్చంద్రనృపుని
యందు నెలకొల్పియున్న దా యతివతెఱఁగు
నీ వయోధ్యకు వెళ్లి యానృపతిమణికి
విన్నపముఁ జేసి తోడ్తెమ్ము విప్రవర్య!

42