| గీ. |
వనజముఖి యౌర ! యబలయయ్యును జగత్ప్ర
సిద్ధు ననిరుద్ధుఁ దనలో నిరుద్ధుఁజేయ
బద్ధవైరంబు మరున కాభ్రమరకచకు
దానిచే నయ్యె సుతునకై పూనుకొనరె!
| 33
|
| చ. |
కనుఁదెఱఁగొప్పియున్ గనదు గాంచు గణించఁగఁ బారవశ్యమున్
వినుతికి నెక్కు నామధురవృత్తి వహించియు మాటలాడదౌ
మునుకొని యెట్టివారలకు మోహమొనర్చును గాఁక కిమ్మగున్
గనుఁగొన భేద మాకలువకంటికి మారునితుంటవింటికిన్.
| 34
|
| క. |
కలకల నవ్వుచునుండున్
బలుమాఱును దిశలుఁ జూచు భ్రమయుచునుండున్
నిలిచినచోటను నిలువదు
కలకంఠికి విరహ మెంత ఘనమో! యకటా!
| 35
|
ఉషాకన్యకు చెలులు శైత్యోపచారములఁ జేయుట
| క. |
మరుకాఁకల భ్రమనొందుచుఁ
బరువడి నునురసురుమనుచు భామిని మదిలో
వరునిన్ దలఁచుచు నుండఁగ
వెరగందుచు నొక్కసకియ వెలఁదుల కనియెన్.
| 36
|
| సీ. |
అతివ! దాఁగిలిముచ్చులాట లాడుద మన్న
సమ్మతించ దొకింతఁ జంద్రవదన
చెండుగోరింతము చెలియ! రమ్మని పిల్వఁ
గనువిచ్చి చూడదు కలువకంటి
|
|
