పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/317

84

ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము

⁠

నడిగించు మగనాండ్ర నర్థంబు వెదచల్లి         కలవారిగృహములు గన్నవెట్టు సాముసేయును బోటుచందంబు గనుకోర్కె         కలికిబాగులు మీఱ నిలుపు

⁠

గీ.⁠

సంధ్య వార్వఁడు వేల్వఁడు చర్చసేయఁ డాగమంబులఁ దీర్థంబులాడఁ డుచిత తిథుల నుపవాసముండఁడు తిప్పకాయ చందములు దక్క భూసురనందనుండు.

⁠ 129

క.⁠

ఈ చందంబునఁ బరచై నీచగతిం దిరుగునతని నిఖిలజనంబుల్ చీ చీ! యనఁ దొడఁగిరి యహ హా! చెడదే యశము కామియగు మూఢునకున్.

⁠ 130

ఉ.⁠

భవ్యుడు తద్గురుండు నరపాలగృహంబున మాన్యుఁడై సుధీ సేవ్యగతిం దలిర్చుటఁ బ్రసిద్ధుఁడు కావున “బ్రాహ్మణో నహం తవ్య” యటన్న నీతియు సతంబయి చెల్లుట నద్దురాత్ముఁ బా వవ్యవసాయుఁ జంపుటకుఁ బౌరులు లోగుదు రేమి సేసినన్.

⁠ 131

సీ.⁠

తగవు గాదని చెప్పెఁ దల్లి సద్భుద్ధులు         హేతుదృష్టాంతంబు లేర్పరించి ధర్మశాస్త్రముల యంతర్మర్మములు దెల్పి         వలదని వారించె బెలుచఁ దండ్రి కులమును వాసియుఁ గలవాఁడ వేలన్న         యని చేరి బోధించి రనుఁగుసఖులు “సరివారు నవ్వఁ ద్రిమ్మరి వేటి కయ్యెదు         చాలింపు” మనిరి సజ్జనులు పెద్ద

⁠