పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/310

ద్వితీయాశ్వాసము

77

⁠

గూలి నరుండు గాక యొనగూడిన భక్తిని గాశి కేఁగినన్ గాలముఁ ద్రోచి కాలు(నికిఁగాదని) కాలను బొమ్మగట్టఁడే.

⁠ 103

క.⁠

ధాత్రీశ! వినుము కాశీ క్షేత్రంబునఁ జక్రమైన జీవం బఱి త న్మిత్రేందుచక్రరథము వి చిత్రంబుగ నెక్కియుండుఁ జెన్నెసలారన్.

⁠ 104

సీ.⁠

తక్కినయెడఁ దత్త్వ[దర్శ]నోజ్జ్వలు [డైన         బోద్ధయిందలి] మందబుద్ధిఁ బోలఁ డొకచోట యోగియై యుండినవాఁ డిందు         భోగియై చరియించు పురుషుఁ బోలఁ డన్యస్థలమున నధ్యయనతత్పరుఁడైన         వాఁ డిందుఁ జదువనివానిఁ బోలఁ [డెందేని వేదన కెల్ల యిచ్చు]ను దారుఁ         డిందు లోభముఁ బూనుహీనుఁ బోలఁ

⁠

గీ.⁠

డఖిలతీర్థంబు లాడిన యట్టిమేటి బోలఁ డిందులయ స్నానశీలు నైన ననుచు సంశయదూరులై యరసి చూచి నడ[చెదరు పండితుల్ వారణాసి పురి]కి.

⁠ 105

సీ.⁠

అమితప్రదక్షిణక్రమణంబు గమనంబు         మంత్రంబు లాడినమాట లరయ నాహుతివిధులు నిత్యాన్నపానాదులు         యోగప్రకారంబు భోగమహిమ అఖిలస్థుఁ డని యీశు నర.....         (సకలతీర్థా)సక్తి జలక మాట

⁠