స్వయంవరసమయంబున సకుంకుమాక్షతవ్రాతపాత్రహస్తలై [1]సువ్రతంబు చెప్ప
వచ్చిన సతులం దలఁపింపఁ బ్రహారమూర్ఛాపరశులగు వీరుల బొండుగలు వ్రచ్చి
పెఱికి తిగిచినం బ్రేగులు రాకున్న ముక్కుల నూఁదిపట్టి వెనుకకు నిక్కి ఱెక్కలు
విద్రుచు కంకగృధ్రంబులచేతం జలిగాలి వొడమినం దెలిసి సచేతనంబు లగుకళే
బరంబులునుం గలిగి మఱియు నొండొరుల మెచ్చక నీసున వ్రేసిన యసిధారలు
మండ గండు మిగిలి మెదడును బ్రుంగి మజ్జంబులు దలమునుకలుగ సందడిం
దడఁబడ కుండ ముందల పట్లు పట్టికొని పోట్లాడువారును మొనకయిదుపుల పయిఁ
రఱియ నుఱికి సరకు సేయక వీపునం జెంగలువరేకులు వెడలినట్లు వెడలఁ
గెడయువారును వీరు వారనక వీరావేశంబునం చేతుల కసివోవం జెలరేఁగి సింహ
నాదంబులు సేయుచు మోదువారునుం దిరుగుడు వడక తివియక బీరంబు సెడక
బీఱువోక యొడ్డగిల్ల యొదుఁగక వేసఱక విఱుగక విబుధలోకంబునకు వెక్క
సంబును వేడుకయునుం గదుర నసమసమరంబు సేయ మధ్యాహ్నసమయం బయ్యె
నయ్యవసరంబున.
