| సీ. |
గురువులఁ బ్రణమితవరభక్తియుక్తుల
సద్బావచేష్టల సజ్జనులను
సుకృతకర్మంబుల సురల భూసురులను
మృదులమనోవృత్తి మిత్రజనుల
బాంధవజనుల సంభ్రమచేష్టితంబులఁ
గామినీజనములఁ బ్రేమములను
దాసజనంబులఁ దగుప్రసాదంబుల
నితరుల దాక్షిణ్యచతురవృత్తి
|
|
| గీ. |
నాత్మవశ్యులఁ గావించి యన్యకర్మ
నింద సేయక సత్కర్మనిష్ఠుఁ డగుచుఁ
జారుకారుణికత్వము సర్వలోక
మధురవాక్యము గలవాఁడు మనుజవిభుఁడు.
|
|
(స. స. పద్యము 158. అం. కా. అ. 2. ప. 57, 58)
| సీ. |
భుజగము విషమును బొడఁగాంచి కూయును
శుకభృంగరాజశారికలు వెఱచి
లలిఁ జకోరములకన్నులు విరాగము లగుఁ
గ్రౌంచంబు చాల మదించి తిరుగు
విషదర్శనంబు గా వెసఁ జచ్చుఁ గోకిల
గ్లాని జీవంజీవకమున కొదవు
వీనిముఖంబున వెసఁ బరీక్షితములై
తనరిని యన్నము ల్గొనఁగవలయు
|
|
| ఆ. |
జనవిభుండు గడుఁ బృషన్మయూరావళి
తద్గృహంబునం దుదారలీల
విడువవలయుఁ బెంచి వెస దానిఁ బొడఁగన్న
పాము దనకుఁ దాన పఱచుఁగాన.
|
|
(స. స. ప. 257.; అం. కా. అ. 3. ప. 38.)
