పుట:ఆంధ్రకామందకము (జక్కరాజు వేంకటకవి).pdf/66

క.⁠

అనిశము నీతివిరోధము నన మెలఁగుచు బుద్ధిలేని నరుఁ డరిసిరులన్ ఘనముగఁ బ్రబలఁగఁ జేయుచుఁ దనకుంగల సిరులతోడఁ దాఁ గడు నొగులున్.

⁠ 6

క.⁠

చతురుఁడు నవికారుఁడు ని శ్చితమతికార్యుండు యత్నశీలుఁడు నగు భూ పలి వేళ యెఱుఁగ నేర్చిన సతతము దమ నెలవునం బొసంగఁగ నిల్చున్.

⁠ 7

క.⁠

అప్పుడు మీఁదట శుభమై చొప్పుడు పని బడచియైనఁ జొప్పడు సేయన్ దప్పక లోకవిరుద్ధము లెప్పుడు సేయంగవలవ దెచ్చటఁ బతికిన్.

⁠ 8

క.⁠

అడుసునఁ గలిసిన నువ్వుల వడిసిన నూనియయు వడుసు వాసనచేతన్ జెడునటుల సకలగుణములఁ బుడమిం గూటువగుణంబె పొదువుచు నుండున్.

⁠ 9

క.⁠

చదలేటి జలములైనను నుదరిం దగఁ గలసెనేని యుప్పనివ ట్లౌ నది యెఱిఁగి కుపతిఁ గొలుచుట విదితముగా విడువవలె వివేకుల కెల్లన్.

⁠ 10

క.⁠

మతియుడుఁడు బదలియైనను క్షితి దైన్యములేని బ్రతుకుఁ జెందఁగవలయున్ ధృతిమీఱ నట్లు నడచిన యతని మహీవిభుఁడు మెచ్చు నందఱికంటెన్.

⁠ 11