పుట:ఆంధ్రకామందకము (జక్కరాజు వేంకటకవి).pdf/182

క.⁠

ఇలఁ బ్రాణహారకములై బలసినదోషములు పెక్కు ప్రాప్తించుటచేఁ దలఁప మహావ్యసనంబై పొలుపొందుం గాన వేఁట పోఁదగ దెందున్.

⁠ 102

వ.⁠

అయినను మఱి యొక్కతెఱంగైన సాధన మొదలైన యుచిత క్రియలచేతనే వేఁటయందలి మంచిగుణంబులు గలుగుటకు నుపాయంబులు గలవు గావునఁ దత్ప్రకారంబు వివరించెద.

⁠ 103

సీ.⁠

వేఁటాడగా నిచ్చ విభునకుఁ గల్గెనా            దనపురంబునకుఁ బ్రాంతమునఁ గల్గు మలచెంతనైన నేఱులచెంతనై నను            దగి మృగంబుల నెందు దాఁటరాని యగడిదఁ జుట్టిరా ననువొంది రమ్యమై            పొదలు ముండులు గల్గు పొదలు లతలు విషకారణములైన వృక్షబలము లేక            జలము బచ్చికబైళ్ళు చాలఁ గల్గి

⁠

గీ.⁠

యర్దయోజన పరిమితంబైన వెళపు నిడుపు గల్గుచుఁ దగునట్టి యడవి యొకటి యాప్తతతిచేత నిర్మింప నర్హ మండ్రు వేఁట లాడెడుకొఱకు భూవిభున కెందు.

⁠ 104

సీ.⁠

కప్పుమబ్బుల యొప్పుఁ గప్పుచాయలు గల్గి             పలుచనై కాయలుఁ బండ్లు గల్గి భుగులు కొల్పెడి తావి పూవుగుత్తులు గల్గి             గుఱుతు పేరెఱుగు మ్రాఁకులును గల్గి

⁠