Jump to content

పుట:ఆంధ్రకామందకము (జక్కరాజు వేంకటకవి).pdf/182

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది


క.

ఇలఁ బ్రాణహారకములై
బలసినదోషములు పెక్కు ప్రాప్తించుటచేఁ
దలఁప మహావ్యసనంబై
పొలుపొందుం గాన వేఁట పోఁదగ దెందున్.

102


వ.

అయినను మఱి యొక్కతెఱంగైన సాధన మొదలైన యుచిత
క్రియలచేతనే వేఁటయందలి మంచిగుణంబులు గలుగుటకు
నుపాయంబులు గలవు గావునఁ దత్ప్రకారంబు వివరించెద.

103


సీ.

వేఁటాడగా నిచ్చ విభునకుఁ గల్గెనా
           దనపురంబునకుఁ బ్రాంతమునఁ గల్గు
మలచెంతనైన నేఱులచెంతనై నను
           దగి మృగంబుల నెందు దాఁటరాని
యగడిదఁ జుట్టిరా ననువొంది రమ్యమై
           పొదలు ముండులు గల్గు పొదలు లతలు
విషకారణములైన వృక్షబలము లేక
           జలము బచ్చికబైళ్ళు చాలఁ గల్గి


గీ.

యర్దయోజన పరిమితంబైన వెళపు
నిడుపు గల్గుచుఁ దగునట్టి యడవి యొకటి
యాప్తతతిచేత నిర్మింప నర్హ మండ్రు
వేఁట లాడెడుకొఱకు భూవిభున కెందు.

104


సీ.

కప్పుమబ్బుల యొప్పుఁ గప్పుచాయలు గల్గి
            పలుచనై కాయలుఁ బండ్లు గల్గి
భుగులు కొల్పెడి తావి పూవుగుత్తులు గల్గి
            గుఱుతు పేరెఱుగు మ్రాఁకులును గల్గి