236
దశకుమారచరిత్రము
సీ. కౌఁగిటఁ బొందమిఁ గామినికుచయుగ
ళంబు దాళములచందంబు వోలె
నిరుపమభోగంబు నిబిడమై యంగంబు
సాలభంజికతనులీలఁ బోలె
భూషణానుపరక్తి బొలఁతికపోలంబు
దళ మెక్కి చంపకదళముఁ బోలె
నింపెసలారఁ జలింపక యునికిఁ గె
మ్మోవి లేఁబవడంపుఁదీవఁ బోలె
తే. నదియుఁ గాక పరస్త్రీవిహారమునకు
జొరని నాచిత్త మిప్పు డీసుందరాంగిఁ
దగిలెఁ గావునఁ బరసతీత్వంబు లేని
తెఱఁగు తెల్లమై యున్నది దీనియందు.9
వ. అని డోలాయమానమానసుండ నై యున్న యవసరంబున
నొక్కింత నిద్రం గను మోడ్చి యనంతరంబ కఠినస్పర్శనం
బున మేలుకాంచి.10
క. ఎప్పటికాంతారములో
నెప్పటి వృక్షంబునీడ నెప్పటిచో నే
నెప్పటితలిరులపాన్పున
నెప్పటిచందమున నునికి యేర్పడఁ గనుటన్.11
మ. మును సౌధంబును దల్పముం దరుణియున్ ముగ్ధాసమూహంబుఁ దోఁ
చినచందంబు నదృశ్యమైన తెఱఁగుం జిత్తంబులో నద్భుతం
బొనరింపం దలపోసి యిందుముఖి నింపొందంగ నాలింగనం
బునకుం జేడ్పడియున్నమోసము వగం బుట్టింప నే నయ్యెడన్.12
