దశావతారచరిత్రము/పుట81

వికీసోర్స్ నుండి
క.

ప్రాగగ్రకుశాస్తరణా, భోగంబులయందుఁ దూర్పుమొగముగ బఙ్క్తు
ల్సాఁగిరి బలిముఖదానవు, లాగిరిభిన్మముఖ్యదివిజు లతులితభక్తిన్.

339


ఉ.

జాఱెడుపైఁటతోఁ గులుకుజక్కవగుబ్బలతో మిటారిన
వ్వారెడుమోముతో గిలుకుటందెలతో నసియాడుకౌనుతో
సారసగంధి సౌధకలశంబు కరంబునఁ బూని యెప్పు డొ
య్యారము మీఱ వచ్చునొకొ యంచు నిశాచరు లెంచునత్తఱిన్.

340


మ.

వలలోఁ జిక్కినకల్కిజక్కవలఠేవం జిల్గుఁబయ్యెంటలోఁ
గులుకు న్సిబ్బెపుగబ్బినిబ్బరపుఁజన్ను ల్బల్మిటారింపఁగాఁ
గలమంజీరఝళంఝళల్మదనఢక్కారూఢిఁ జూప న్సుధా
కలశీకమ్రకరాబ్జయై కలికి శృంగారంబు తోరంబుగాన్.

341


సీ.

గిలుకుమెట్టెలడాలు చిలువకుచ్చెలలపై జాళువాబంగారుసరిగఁ గూర్ప
జిలుఁగుపైఠాణిదువ్వలువలోఁ జిఱుదొడ ల్సెంగావిపావడరంగు లీనఁ
గమనీయమై మించు కటిచక్రచలనంబు రతిమనోవల్లభురాకఁ దెలుప
గమనశ్రమంబుచేఁ గమ్ముకమ్మనియూర్పుతెమ్మెరచేఁ గౌనుదీఁగె వడఁక


తే.

గుబ్బ లొండొంటి నొరయ ముంగురులు నెఱయ, గంకణంబులు మొఱయ నంగంబు మెఱయ
నడలు ముద్దులు గురియ లేనగవు దొరయ, వెలఁది చనుదెంచె దైత్యులు వేడ్కఁ బొరయ.

342


ఉ.

ఆమదిరాక్షిఁ జూచి పరిహాసము మీఱ బలీంద్రుఁ డిప్పు డో
కోమలి నీవు చే నమృతకుంభము పూనినఁ జూచి గోపబా
లామణివంచుఁ బాల్గొనఁదలంచెద మన్నను నవ్వుచు న్మృగా
క్షీమణి బావ నీవు దధిఁ జిల్కఁగ గోపిక నైన దోసమే.

343


మ.

అవు బావా యమృతంబు ముందు మనదైత్యశ్రేణికిం బంతునో
దివిజు ల్గుయ్యిడకుండ ముం దొసఁగి యందే గొంత తర్వాత దా
నవదైత్యాసురరాక్షసావళులకు న్వడ్డింతునో యానతీ
యవలె న్మీరన మంచిదే యనియె దైత్యస్వామి మేనుబ్బఁగన్.

344


తే.

గిలుకుటందెలు ఘల్లనఁ గీరవాణి, మరలి సురబఙ్క్తి కరుగుచో బిఱుదుచక్కఁ
దనము నెఱివేణిచెలువు గన్గొని బలీంద్రుఁ, డాదికన్నను మిగుల మోహంబు గాంచె.

345


తే.

వారిజేక్షణ సురపఙ్క్తిఁ జేరవచ్చి, యింద్రుఁ డెంత యమర్చిన నింతయేని
యమరకుండెడి యమరులయలబలంబు, మాన్చెఁ జేసన్న నొకమాటమాత్రలోన.

346


తే.

వజ్రధరముఖ్యులౌ దిశావల్లభులును, గరుడగంధర్వకిన్నరఖచరసిద్ధ
సాధ్యవిద్యాధరాదినిర్జరకులంబు, వారి వేర్వేఱబంతిగా నేరుపఱిచి.

347


సీ.

ధారుణీస్థలిఁ దోఁచు నూరుమూలము గాంచ నింతసి గ్గేల మోమెత్తు మనుచుఁ
బయ్యెద దొలఁగ గుబ్బలుచూడ బల్లంటఁ గెమ్మోవి నొక్కి జంకించుకొనుచు