తాళ్ళపాక పదసాహిత్యం/మొదటి సంపుటం/రేకు 48

by తాళ్ళపాక అన్నమాచార్యులు

రేకు: ౦౦48-01 ముఖారి సం; 01-293 వేంకటగానం

పల్లవి:సేవింతురా యితనిఁ జెలఁగి పరు లిట్లనే
       కావించె మమ్ము నెక్కడి దైవమితఁడు

చ.1:పాలచవి యితఁడెఱుఁగు పాలఁబవళించ గో-
      పాలుఁడని నేమితని భజియించఁగా
      పాలుపడి తల్లి చనుఁబాలు సహితంబు నే-
      కాలమునుఁ బాపె నెక్కడి దైవమితఁడు

చ.2: పుట్టిపఁ దానె మఱి పురుషోత్తముఁడు మంచి-
      పుట్టు వొగిననుచుఁ బూజించఁగా
      పట్టుకొని మముఁ దెచ్చి బలిమిఁ బుట్టువులెల్లఁ
      గట్టిపెట్టించె నెక్కడి దైవమితఁడు

చ.3: కర్మకర్తారుఁడని కడలేనిపుణ్యముల ...
      కర్మఫలములు దనకుఁ గైకొలుపఁగా
      కర్మగతిఁ దెచ్చి వేంకటవిభుఁడు మావు భయ.....
      కర్మములఁ జెరిచె నెక్కడి దైవమితఁడు

రేకు: ౦౦48-02 ముఖారిసం: 01-294 దశావతారములు

పల్లవి:అరిది నేఁతలే చేసి తల్లాడ నిల్లాడ
       సరిలేక వుండితివి జలరాశికాడ

చ.1:పాలీయఁ బీర్చితి వొకతిఁ బురిఁటి మంచముకాడ
      నలఁచితి వొకని గగనంబుకాడ
      బలిమిఁ దన్నితి వొకని బండిపోతులకాడఁ
      దులిమితివి యేడుగురఁ దోలి మందకాడ

చ.2:తడవి మోదితి వొకని తాటిమాఁకులకాడ....
      నడిచితివి వొకనిఁ బేయలకాడను
      పిడిచివేసితి వొకని బృందావనముకాడ
      వొడిసితివి వొకని నావులమందకాడ

చ.3:పటపటన దిక్కులు పగుల బగతులఁ దునిమి
      నటియించితివి మామనగరికాడ
      కుటిలబహుదైత్యాంతకుఁడవు వేంకటరాయ
      పుటమెగసితి జగంబులయింటికాడ

రేకు: 0౦48-03 పాడి సం: 01-295 కృష్ణ

పల్లవి:బలువగుఁ దనరూపము చూపె
       కలదింతయుఁ దనఘన తెఱిఁగించెన్‌

చ.1:పాండవరక్షణపరుఁడై నరునకు
      నండనే తెలిపె మహమహిమ
      దండి విడిచి తనదయతో నర్జునుఁ-
      డుండఁగ మగటిమి నొడఁబడఁ బలికె

చ.2:మగుడఁగ కులధర్మములుఁ బుణ్యములు
      తెగి పార్టున కుపదేశించె
      నగుచు నతనితో నానాగతులను
      నిగముమునియమమునిజ మెరిఁగించెన్‌

చ.3:వెరపుమిగుల నావిజయునిమనుమని
      పరీక్షిత్తుఁ దగఁ బ్రదికించె
      తిరువేంకటగిరిదేవుఁడు దానై
      గరిమల భా రతకథ గలిగించెన్‌

రేకు: ౦౦48-04 సామంతం సం: 01-296 వైరాగ్య చింత

పల్లవి:బలువగుకర్మము లివివో జీవులప్రారబ్దంబులు సంచితంబులును
       బలిసి తీర వివి పెరుగనేకాని బ్రహ్మలబహుకల్పంబులదాఁక

చ.1:పాయనిజన్మంబులకర్మంబులు పాయక జీవుల ప్రారబ్ధములై
      యేయెడఁజూచిన నెదిటికొలుచులై యిచ్చల నిటు భజియించఁగను
      కాయపుఁ బెడతటిగండఁడు విధి, దనుఁగడ తేర్చిన తనకడకర్మములు
      పోయి సంచితంబులఁ గలసిన, నవి పాదలుచుఁ గొండలపొ డవై పెరుగు

చ.2:పొదలి సంచితంబులు వడిఁబెరుగును పాలియును జీవునిపుణ్యముఁ జాలక
      యెదిగినపుణ్యం బిగురును కాఁగినయినుముమీఁదిజలములవలెను
      పదిలములై కడుఁబాపకర్మములే బరువై పరగఁగఁ బ్రాణికి నెన్నఁడు
      తుదయు మొదలు నెందును లేక, వడిఁ దొలఁగక భవములతొడవై తిరుగు

చ.3:తలఁపులో నవయఁదలఁచినజంతువు, కలుషహరుఁడు వేంకటగిరిపతి దను
      దలఁచుభాగ్య మాత్మకు నొసగినఁ, జిత్తము పరిపక్వంబై యెపుడు
      జలజోదరుదలఁచఁగఁబ్రారబ్దంబులు సంచితంబులుఁ బొలసి పుణ్యులై
      చెలువగునిత్యానందపదంబునఁ జెలఁగి సుఖించగఁ జేరుదు రపుడు

రేకు: ౦౦48-౦4 భై రవి సం: 01-297 వైరాగ్య చింత

పల్లవి:చాల నొవ్వి నేయునట్టిజన్మమేమి మరణమేమి
       మాలుగలపి దొరతనంబు మాన్సు టింత చాలదా

చ.1:పుడమిఁ బాపకర్మమేమి పుణ్యకర్మమేమి తనకు
      కడపరానిబంధములకుఁ గారణంబులైనవి
      యెడపకున్న పసిఁడిఁసంకెలేమి యినుపసంకెలేమి
      మెడకుఁ దగిలియుండి యెపుడు మీఁదుచూడరానివి

చ.2:చలముకొన్న ఆపదేమి సంపదేమి యెపుడుఁ దనకు
      అలమిపట్టి దుఃఖములకు నప్పగించినట్టిది
      యెలమిఁ బసిఁడిగుదియయేమి యినుపగుదియయేమి తనకు
      ములుగ ములుగఁ దొలితొలి మోఁదు టింత చాలదా

చ.3:కర్మియైనయేమి వికృతకర్మియైననేమి దనకు
      కర్మఫలముమీఁదకాంక్ష గలుగు టింత చాలదా
      మర్మ మెరిఁగి వేంకటేశుముహిమలనుచుఁ దెలిసినట్టి
      నిర్మలాత్ము కిహముఁ బరము నేఁడు గలిగెఁ జాలదా