రేకు: 0332-01 వసంతం సం: 04-184 వైరాగ్య చింత
| పల్లవి : |
రంటదెప్పరపురచన మా బదుకు
జంటల శ్రీపతిశరణమే నిజము
|
|
| చ. 1: |
కన్నులయెదుటను గలిగిన జగమే
మిన్నక మనసున మెరసేది
తిన్నఁగ రేయి నిద్రించినవాఁడనే
యెన్నఁగ రేపే యెరిఁగినవాఁడ
|
|
| చ. 2: |
బాయట నూరక పారెటిగాలే
కాయములోపలఁ గలిగేది
పోయిన జన్మపుఁబొరుగులవాఁడనే
యీయెడ నిటు జనియించితిఁగాని
|
|
| చ. 3: |
పుడమివెలుపలను బుట్టినరుచులే
కడుపులోపలను గరఁగేది
కడఁగి శ్రీవేంకటపతి నాలోననే
యెడయఁడు యతనినే యిటు గొలిచితిని
|
|
రేకు: 0332-02 సాళంగనాట సం: 04-185 గురు వందన
| పల్లవి : |
వైష్ణవుల సొమ్ము నేను వారు నీసొమ్ములింతే
విష్ణుఁడ నీవెటైన వివరించుకోవయ్యా
|
|
| చ. 1: |
నెఱి నీబంటనా హరి నీకంటె బలువులైన-
తఱి నీదాసులకే నే దాసుఁడగాక
గుఱుతెరుఁగుదునా నేఁ గోరి యింతకతొల్లి
గుఱుతు చూపిన మాగురువునేకాక
|
|
| చ. 1: |
ముంచి నీకు మొక్కేఁగాక ముందే నీశరణులు
పెంచి పాదాలు నా నెత్తిఁబెట్టిరయ్య
పొంచి నీవేడ నేనేడ బుజముల ముద్రవెట్టి
సంచితమై సేసినట్టిసంబంధమేకాక
|
|
| చ. 1: |
శ్రీవేంకటేశ నీసేవే సేసేఁగాక నే డీ-
సేవకుఁ దెచ్చెను వారిసేవేకాదా
భావమొక్కటిగా నాకుఁ బట్టిచ్చిరి నిన్ను వారు
ఆవలీవలికిఁ బరమార్థమేకాక
|
|
రేకు: 0332-03 రామక్రియ సం: 04-186 ఉపమానములు
| పల్లవి : |
విత్తోకటి పెట్టఁగాను వేరొకటి మొలచీనా
హత్తి దేహగుణములు ఆతుమకయ్యీనా
|
|
| చ. 1: |
చెంది చేఁదుదిన్ననోరు చేఁదేయయివుండుఁగాక
దిందుపడి కొంతైనాఁ దియ్యనుండీనా
బందెల సంసారికి బలు లంపటాలేకాక
అందు హరిఁజేరి సుఖ మందఁ దీరీనా
|
|
| చ. 2: |
యెంగిలిఁ బుట్టినమేను హేయమే వెదకుఁగాక
చెంగలించి పావనమ సేసుకోనీనా
ముంగిటిదేహికిఁ గర్మములు ముంచుకొనుఁగాక
రంగుగ శ్రీపతిఁ గొలిచి రతికెక్కినా
|
|
| చ. 3: |
చేతికి వచ్చినసొమ్ము చేరిదాఁచుకోనుగాక
యేతులఁ దా నొల్లనంటా యీసడించీనా
యీతల శ్రీవేంకటేశుఁ డిచ్చిన విజ్ఞానము
ఆతుమ సంతసించుఁ గాకందు వెలితున్నాదా
|
|
రేకు: 0332-04 మలహరి సం: 04-187 భక్తి
| పల్లవి : |
అందుకు హరికథ యనుతీర్ధంబున
నింద వాసె నిఁక నిర్మలమైతి
|
|
| చ. 1: |
కంతునిముట్టంటు గలసె మదిలో
యెంతట శుద్ధెనో యెరఁగమిఁక
సంతత సంసార జలధుల మునిఁగెద
పొంతగర్మము పోదింకాను
|
|
| చ. 2: |
మాయపు టాసల మాలు గలసె మది
యేయెడ శుద్ధోనో యెరఁగమిఁక
ఆయపుభవములయనలము చొచ్చితి
పోయినఁగర్మము పోదింకాను
|
|
| చ. 3: |
చక్కఁగఁ గలిదోసము గలసెను మది
నెక్కడ వోయెనో యెరఁగమిఁక
దక్కి శ్రీవేంకటదైవముఁ గొలిచితి
పుక్కట గర్వము పోదింకాను
|
|
రేకు: 0332-05 దేశాక్షి సం: 04-188 అధ్యాత్మ
| పల్లవి : |
కర్మమూలము జగము గాదనివిడువక
మర్మపుమోక్షము లేదు మానలేరో గర్వము
|
|
| చ. 1: |
సకలకర్మాలు మాని సన్యాసి యైతేను
వొకట వెలితిలేనివున్నతుఁడట
ముకెమై వుభయకర్మములు బంధహేతువని
ప్రకటించి వేదాంతపఠనమే యెక్కుడు
|
|
| చ. 2: |
బహురూపములు మరచి బ్రహ్మ నిష్ఠుఁడైనయోగి
యిహపరముల కతఁడెక్కుడట
విహితకర్మము దక్క వీరఘోరకర్మములు
సహజపాతకమనేశాస్త్రాలే యెక్కుడు
|
|
| చ. 3: |
సంతతకర్మములెల్ల సంసారమూలములు
అంతట నిస్సంగుడైతే నధికుఁడట
చింతించి చింతించి శ్రీవేంకటేశ్వరు
వంతుకుఁజెప్పన హరివాక్యమే యెక్కుడు
|
|
రేకు: 0332-06 దేవగాంధారి సం: 04-189 శరణాగతి
| పల్లవి : |
పుట్టించినవాఁడు దానే బుద్ధిచెప్పేవాఁడు దానే
యిట్టె శ్రీహరి నన్నేట్టీడేరించీనో
|
|
| చ. 1: |
యెంచుకొందు నొకవేళ నేఁటి సంసారమిదని
యించుకవడిలోనే మోహింతు నందుకు
కంచువంటి దీమనసు కటకటా యేది వాటి
చంచలుఁడ హరి నన్నేసంగతి సేసీనో
|
|
| చ. 2: |
తలఁతు నేనొకవేళ దైవము గనేనని
కలిమి నంతటిలోనె కడు మరతు
చలపట్టె నిదివో నాజన్మములకేది వాటి
కలుషచిత్తుఁడ నన్నేకందువఁ బెట్టీనో
|
|
| చ. 3: |
జ్ఞానినౌదు నొకవేళ సరిఁ గర్మినౌదును
మానువంటిదీగుణము మరేది వాటి
కోనల శ్రీవేంకటేశుఁ గొలిచి నే శరణంటి
మానిసి నింతే యెట్టు మన్నించీనో
|
|
