38
వరవిక్రయము
లింగ :- (తెరలో) మావన్నెల విసనకఱ్ర యేమి చేయుచున్నది?
సుభ :- ఏమి చేయుచున్నదా? ఉసూరుమని యేడ్చుచున్నది!
లింగ :- (ప్రవేశించి) ఓసీ! యెప్పుడు చూచిననెందులకో కొఱకొఱ లాడుచునే యుందువు. సంతోషముగా నుండు సమయ మెప్పుడే?
సుభ :- చచ్చిన మఱునాఁడు!
లింగ :- నీవా, నేనా?
సుభ :- మీకుఁ జావేమిటి! ఎన్ని కట్నము లందుకొనవలసి యున్నదో, యెందరి గొంతు లింకను గోయవలసి యున్నదో?
లింగ :- కట్నములమాట కలకంఠుఁ డెరుఁగునుగాని పెన్నిధివచ్చి నను నేనిఁక బెండ్లి మాత్రము చేసికొనను! బుద్ధివచ్చినది!
సుభ :- దాని కేమిలెండు! కలిమినిబట్టి యెవరికో గంగవెర్రులెత్తక మానవు, సిగ్గు బుగ్గి చేసికొని మీరు సిద్ధపడక మానరు!
లింగ :- సరే యదృష్టము పట్టినప్పు డాలోచించవచ్చును గాని, నా మీఁద నీకింత కోప మెందులకే?
సుభ :- మీ మీఁదనే కోపము! నా తండ్రి మొర్రోయని మొత్తుకొనుచుండ ఆయన మెడలు విరిచి అన్యాయముగ నా గొంతుకోసిన మాయమ్మ మీఁదఁ దప్ప నా కెవ్వరిమీఁదను కోపములేదు.
గీ. విద్యయు, వయస్సు, పరువును విడిచిపెట్టి
భాగ్య మొక్కటియే చూచి బడుగు పిసిని
గొట్టు పీన్గునకుం దన కూఁతు నిచ్చు
తల్లి కుత్తుక తరిగినఁ దప్పు గలదె!
లింగ :- ఓసీ! భర్తయన భగవంతుఁడుగదా! భర్త నిట్టి పాడుమాట లనవచ్చునని యే పుస్తకములో నైన నున్నదా?
సుభ :- ఆలియన నర్ధాంగిగదా! అర్ధాంగి కన్న మైనఁబెట్టక, కూడఁబెట్టిన ధనము కూడఁ గొంపోయిన వారెవ్వరైన నున్నారా?
లింగ : -ఆహాహాహా! అంటించినావే ముక్కకు ముక్క! వెర్రిదానా! గడించినవాఁడెవ్వఁడు కర్చుపెట్టి చచ్చినాఁడే? చూడు.
సీ. ప్రాయకంబుగ బెట్టు పాఁతువాఁ డొక్కడు
వరుసఁ బండ్లను మెక్కు -వాఁడొకండు