పరమపవిత్రుం డగు సునేత్రుకడకుం జని కుంజరవరదు వరప్రకారంబుఁ
జెప్పి యప్పతత్రివరు ననుమతంబున సమంత్రకంబుగాఁ దత్తీర్థస్నానంబుఁ
జేసి చరితార్థం బొంది గురుభజనానురూపంబుగాఁ దానును విహగ
రూపంబుఁ బూనిన నాసమ్మదంబున బతత్రివరుండు తద్విప్రముఖ్యునకు
నఖిలవేదంబు లుపన్యసించె. నతండును బుండరీకాక్ష ప్రసాదసాధిత ప్రభా
వంబున సకృదుచ్చారణమాత్రంబున సకలనిగమపారగుండై యచ్చట
జిరకాలంబు వసించి విష్ణుపదప్రాప్తుం డయ్యె. సునేత్రుండు నిరర్గ
ళంబగు నపవర్గంబు నొందె. నాప్రభాకరమునీంద్రునకు శిష్యులు
నలువురు గలిగి రందు సుదర్శనాఖ్యుండ నగునేనును సువర్ణబిందుండు
సుతామ్రచూడుండును బృహన్మయుండును గ్రమంబున ఋగ్యజుస్సామా
ధర్వణంబులు తత్తచ్ఛాఖాసమేతంబుగా ఖగాకారధరులమై యభ్యసించితిమి.
నీడోద్భవంబులు నాతోడం జదువు మునికుమారు లనిచెప్పి జయధరునకు
నయ్యండజశ్రేష్ఠుండు వెండియు నిట్లనియె.
