పుట:Shriiranga-mahattvamu.pdf/337

182

చతుర్థాశ్వాసము

⁠

వారించి నాకడం జను వారై పొందుదురు తుది నవారితసుఖముల్.

⁠ 147

వ.⁠

అని యానతిచ్చి యాచతుర్భుజుండు నిజధామంబున కరిగిన సుత్రాముండు నతిపవిత్రంబులగు నత్తీర్థోదకంబులఁ గ్రుంకి పాపపంకంబు నపనయించి సమంచితతేజోవిరాజమానుండై శ్రీరంగరాజచరణరాజీవసందర్శనాభి వందనం బొనరించి, తనర్చి, పెంపున నిలింపానీకంబు గొల్వ నాకంబునకుం జని, యఖర్వవైభవంబునం బూర్వప్రకారంబున నుండె నని చెప్పి యక్కాశ్యపమునీంద్రుఁడు వెండియు నిట్లనియె.

⁠ 148

సీ.⁠

భూనాథ! నీవు నీ పుణ్యతీర్థంబున నవగాహనము సేయ నఘము లడఁగు, మున్ను సిద్ధులు మునిముఖ్యులు నిచ్చోట నిలచి రాగద్వేషములఁ దొలంగి యధ్యాత్మవిద్యాపరాయణులై కాంచి రాత్మాభిలషితంబు లైనగతుల, రాజ్యవిచ్యుతుఁడైన రాజు మజ్జన మిందుఁ గావించి మూఁడులోకములు నేలుఁ

⁠

తే.⁠

గోరి యీవారిలోపలఁ గ్రుంకువెట్టి వనిత సత్పుత్రుఁ గను, మూడుదినము లుపవ సించి త్రిషవణస్నానంబు సేయునతఁడు సప్తజన్మాఘవితతిఁ తత్క్షణమ పాయు.

⁠ 149

క.⁠

నేమమున నిజ్జలంబుల లో మజ్జనమాడు మనుజలోకమునకు నా నామయములు నవయుఁ దృణ స్తోమము శిఖిశిఖలఁ గాలుచొప్పున ననఘా.

⁠ 150

క.⁠

కావునఁ బనుపుము నీసై న్యావలి, నీవిమలవారి నవగాహనముం

⁠