పుట:Shriiranga-mahattvamu.pdf/302

శ్రీరంగమహత్త్వము

147

⁠

బిన్నవాఁ డెట్టియెడలను బెద్దవారి నీడ దాటించుచుం జనఁగూడ దెపుడు.

⁠ 266

క.⁠

గురుసముచితశయనాసన వరవాద్యప్రముఖగేహవర్గము జడుఁడై చరణమున నాక్రమించిన నరుఁ డరుగు ననేక ఘోర నారకములకున్.

⁠ 267

వ.⁠

సకల ధర్మంబు లందును సాత్వికంబు పరమధర్మం, బిది యవలంబించి చరి యించు నిర్మలాత్ములు-మనోవాక్కాయకర్మంబులఁ బరాత్ము లగునెల్లవారికి గురువు, లట్టిపుణ్యపురుషులయందు సదా సన్నిహితుండై యుండుఁగావునఁ దచ్ఛాయఁ ద్రొక్కిచను దుష్కృతచిత్తులకు నిష్కృతి గలుగనేర దని చెప్పి యప్పితామహుండు వెండియు నిట్లనియె.

⁠ 268

తే.⁠

కుష్ఠరోగాత్ము లగువారుఁ గుంటివారు నంఘ్రిహీనులు గల రెవ్వ రట్టివారు గతభవంబున శ్రీహరిప్రతిమనీడ లంఘనము చేసి చనినపాలసులు శుక్ర.

⁠ 269

చ.⁠

నిగిడిన విష్ణుమందిరమునీడయు విష్ణునినీడయట్ల దా టఁగఁ దగ దట్టిపాపము జడత్వము మైనొనరించు దుర్జనుల్ తెగి యమబాధలం బడి తుదం ధరపై జనియించి పలగులై వగలఁ గృశించుచుండుదు రవారిత ఘోర రుజాదిపీడలన్.

⁠ 270

తే.⁠

తత్ప్రదక్షిణ మొనరించుతఱి నరుండు కడఁగి తచ్ఛాయ మూఁడుభాగములు చేసి యందుఁ బూర్వాంశమునఁ జను టర్హ మిట్లు గాక, తక్కినయది దోషకారియండ్రు.

⁠ 271

క.⁠

వనజోదరుశుభగుణములు గొనకొని కీర్తింప గేలిఁ గొనుచు నవజ్ఞం

⁠