పుట:Shriiranga-mahattvamu.pdf/262

శ్రీరంగమహత్త్వము

107

తే.⁠

పర్వతిథి నందులోన నాప్లవ మొనర్చు నాతం డలిపాతకంబుల నపనయించు జన్మనక్షత్రమునఁ గృతస్నానుఁ డైన మనుజపతి యేలు నఖిలభూమండలంబు.

⁠ 54

సీ.⁠

సితపక్షపంచమిఁ గృతశుచిస్నానుఁడై యొగి మూఁడు దివసంబు లుపవసించి యుదకపారణఁ జేసి పదపడి మఱి దివ సత్రితయంబు త్రిసంధ్యలందు నంభోవగాహనం బాచరించుచు హవి ష్యాశియు భూశయనాభిరతుఁడు నై యుండు నేనరుఁ డట్టి పుణ్యాత్మకుఁ డతిశీఘ్రమున నపస్మృతిఁ దొఱంగు

⁠

తే.⁠

నెలమిమై మాసమాత్ర మీకొలఁది తీర్థ మాడువారల మును చెందినట్టి గుల్మ కుష్ఠశూలరుజాది దుష్కోటి యడఁగు సలిలములలోన లవణరాసులనుబోలె.

⁠ 55

క.⁠

గురుతల్పగ శిశుఘాతక హరినిందాపర కృతఘ్న నాస్తిక మదిరా నిరతపతితాదులకు నీ సరసీస్నానమునఁ బాపచయశాంతి యగున్.

⁠ 56

క.⁠

నిరవధిక దురిత కరులకు హరికీర్తన మొకటితక్క నఘనిష్కృతికిన్ మఱి లే దుపాయ మీపు ష్కరిణియుఁ దత్సమంబుగా నెన్నఁ దగున్.

⁠ 57

వ.⁠

ఇమ్మహాతీర్థరక్షకులై విధాతృపరికల్పితు లగు పుష్కర, పుష్కరాక్ష, కుముద, కోల, సుప్రతీపు లనువారలుఁ గ్రమంబునఁ బూర్వాది చతుర్దిశలను

⁠