పుట:Shriiranga-mahattvamu.pdf/260

శ్రీరంగమహత్త్వము

105

⁠

జ్ఞాను లగుమునులు వినఁ దన సూనులకుం గరుణఁ దమ్మిచూ లిట్లనియెన్.

⁠ 44

సీ.⁠

ఏదేవుఁ డాదరం బెసఁగ ని న్నధ్యాత్మ విద్యావిశేషసంవేదిఁ జేసె, నేదయానిధి కటాక్షేక్షణామృతమున గంటి వీవిపు డధికప్రియంబు లెవ్వని విభవాంశ మించుకేనియుఁ గనఁ జాల రత్యంతవిజ్ఞానులైన నేశుభాకారుఁ డహీంద్రపర్యంకంబు నందొప్పు శ్రీరంగమందిరమున

⁠

తే.⁠

నట్టి నారాయణప్రభు వమ్మహాత్ముఁ, డతని దివ్యాయుధములు శిష్యవ్రజంబు భూత దుర్లక్ష్యుఁడైన యప్పుణ్యమూర్తి, గాననయ్యె భవద్భాగ్యగరిమఁ జేసి.

⁠ 45

ఉ.⁠

క్రమ్మఱ నాజగద్గురునిఁ గన్గొనఁ గల్గెడు నీకు రంగగే హమ్మున నంత దాఁక నియతాత్ముఁడవై పరమాత్మ చింతఁ గా ర్యమ్మున నుండు మెల్లపుడు నాశశిపుష్కరిణీతటంబునం దిమ్మహి దీనిపెంపు వచియింపఁగ శక్యమె యెట్టి వానికిన్.

⁠ 46

క.⁠

పరమంబై సకలజగ త్పరిపావనమై సమస్తభద్రాకరమై దురితనిరాసక మగు పు ష్కరిణీతీర్థంబు తీర్థసారం బెందున్.

⁠ 47

తే.⁠

అమలమతులై జితేంద్రియు లైనవార లీజలస్నానపానాదు లెలమిఁ జేసి, యందు విహరించుచుండుదు రెల్లనాడు మహితపరమాత్మభక్తిసమగ్రు లగుచు.

⁠ 48