86
రంగూన్రౌడీ.
శంక -- నాకా ? నీకా?
తుల - నాకేల కల్గును?
శంక - ఏలకల్గునా ! చెప్పియుండలేదా ! శంకరరావుతో శత్రుత్వముప్రాణాపాయకరమని
తుల - నీమొండితనమునకు నవ్వు వచ్చుచున్నది. పాపాత్ముడా! నే నిఁక కాలయాపనమున కోర్వను.
శంక - నేనును ఓర్వలేకున్నాను. ఇక కాలయాపన నేల ! పదిహత్యలతోపాటు పదునొకండవ హత్య. చావు దుర్మార్గుడా !
(తుపాకి ప్రేల్చును.)
తుల - హా ! హా! హంతకుడా ! (మరణించును.)
అన్న -- (తండ్రిపైఁబడి) హా ! తండ్రీ ! తండ్రీ ! మరణించితివా ? అల్లుని చేతనే హతమైతివా? ఇంక నా కేది దారి ?
శంక - ఓరీ ! నీ వెవ్వఁడవు ! వీఁడు నీకు తండ్రి యెట్లగును ?
అన్న - (చేతులు జోడించి) స్వామీ ! ఈదీనురాలు, పురుషాకారమును దాల్చియున్న మీదాసురాలు అన్నపూర్ణ.
శంక – అన్నపూర్ణ ! అన్నపూర్ణ ! భర్తను బధించుటకే సాహసించి వచ్చితివా ?
అన్న - స్వామీ ! ఈయభాగ్యురాలు అంతద్రోహము తలపెట్టలేదు. ఎట్లయిన తమదర్శనము చేయింపు మని నేను వేడుకొనగా నా తండ్రి ఈ వేషముతో నన్నిందుఁ గొనివచ్చెను.
(తెరలో) ఖూనీ హోగయా! పకడో! శంకరరావుకూ !
అన్న – ప్రాణేశ్వరా! పోలీసువారు మిమ్ము వెంబడించి వచ్చుచున్నారు. మీరు శీఘ్రముగ పారిపొండు. ఈరెండుహత్యలఫలితమును మీకు మారుగా నే ననుభవించెదను.
(తెరలో పకడో ! పకడో !)