ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
చూఱ - చూఱ 755 చూఱ - చూఱ
చూఱకాడు
- కొల్లగొనువాడు.
చూఱకారుడు
- కొల్ల గొన్నవాడు.
చూఱకొను
- కొల్లగొట్టు.
చూఱకోలు
- కొల్లగొనుట.
చూఱకోలు గొను
- చూఱ గొను.
- "నా చిత్తము చూఱకోలు గొన రాగ వ్యక్తి పుట్టించెనే." దశ. 3. 63.
చూఱ గైకొను
- చూఱగొను.
చూఱగొను
- కొల్లగొను.
చూఱ దెచ్చు
- కొల్ల గొట్టి తెచ్చు.
- "కొట్టి సప్తాంగమున జూఱ దెచ్చెద." భార. విరా. 3. 199.
చూఱపట్టు
- చూఱకొను.
- "చెన్నలర మనోభవుండు విశిఖాహతి మానము చూఱపట్టె." శృంగా. శాకుం. 2. 156.
చూఱ పుచ్చు
- చూఱ గొను, నశింప జేయు.
- "చెఱకువిల్తునిఁ జూఱఁ బుచ్చిన దై." భీమ. 4. 123.
చూఱ పోను !
- దొంగ లెత్తుకొని పోను!
- "చూడరే శివభక్తి చూఱ వోను!" కా. మా. 4. 35.
- వాడుకలో -
- "నీ ఆట దొంగలు దోల ! అన్నానికి అయినా రండి రా." వా.
- చూఱపోవుట దొంగలు దోచుటయే. దొంగలు దోల అనేదే నేటి వాడుకలో ఉన్నది.
చూఱపోవు
- కొల్లబోవు.
చూఱ యిచ్చు
- ఇష్టం వచ్చినట్టు అనుభవించుకో నిచ్చు.
చూఱలాడు
- కొల్లలాడు. హర. 5. 53.
చూఱ లిచ్చు
- చూ. చూఱ యిచ్చు.
చూఱలు కొను
- చూ. చూఱకొను.
చూఱలు పట్టు
- చూ. చూఱపట్టు.
చూఱలు వట్టు
- చూఱపట్టు.
చూఱలు వుచ్చు
- చూఱపుచ్చు.
చూఱలు సేయు
- చూఱ యిచ్చు.
చూఱ లొసగు
- దోచి యిచ్చు.