ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
విమర్శకుఁడు
299
ప్పును గమనింపకుండుట ప్రపూర్ణవిమర్శన ఫక్కీయౌనె? చిం
తన మొనరింపుమయ్య, కవితాసుమంజరి కమ్మతావులం
గొని సువిమర్శనానిలము గూఱిచి మానవపాళి కెల్లఁ బం
చిన నది మేలుసేతఁయగు; శ్రేయము కీర్తియు నీకుఁ జేకుఱున్;
మునుపటినుండి నీవచన ముద్గరసంహతి నెందఱోకవుల్
మనమెఱియంబొకారిరి; కుమారికలౌకవితాలతాంగులే
యనలముఁ జొచ్చిరో, రసమయంబుగ నేఁటికిఁగైత సెప్పఁజా
లిన కవులెందఱో తొలిమలిం గుఱివెట్టు విమర్శతాఁకునన్
దినదినముంగృశించి యతిదీనత నీకవితోద్యమంబె మా
నినసుఖమంచునెంచిరొ, వినీతి నిఁకం గవిమారకాస్త్రలీ
లను నుపసంహరింపుమి కళాపరిపూర్తికి దారిచూపుమీ.
_________
