శ్రీకృష్ణుని రాయబారము
273
కపటపు ద్యూతముం గొలిపి కన్నులు రెండునుగప్పి పాండుభూ
మిప సుతులన్ వనంబులకు మేమనిపించితిమోటు? వారు ము
న్నె పణముగాఁగ భార్య ధరణీతలభాగము నొడ్డిమాకు నో
డి పురమువీడిపోయిరి; కడింది మగంటిమి గల్గఁ బోరరే?
బలముఁ బ్రతాపమున్నఁదమపాలు చలంబున నాలమందు వే
గెలిచి గ్రహింపరే, వనులఁ గీడ్పడియుందురె వీరులైన నం
దుల నొడఁబాటు మై సమయధూర్వహతన్ నటియింపనేల ని
చ్చలు నిజధర్మవృత్తియను ఛాయను డాఁగిరిగాక పాండవుల్
బలము గలిగినపుడె బవరమ్ము సలుపంగ
హక్కుగలదు; సమయహాని యనెడు
మిషయె మాటుగాఁగ మెలఁగిరి యెట్టులో
పాండుసుతులు ధర్మవర్తులటుల.
అనవిని చెవులకు ములుకులవలెసోకు ధుర్యోధనుని వచఃప్రహారంబుల మనంబు గలంగి రక్తరూక్షేక్షుణుండై భీష్ముఁడు మేఘునిర్ఘోషంబుల ననుకరించు పలుకుల నిట్లనియె;
ధర్మబద్ధులౌట ద్రౌపది చెఱనాఁడు
నూరకుండి రకట, యొప్పుదఱిగి
కుంతిసుతులు; పోరు గూడినయపుడైన
మీ పరాక్రమంబుఁ జూపినారె?
