పుట:Kavikokila-Granthamala3-Khandakavya.pdf/266

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

రసికజనానందము

243

అనియిటు మత్సఖుఁడర్మిలి
పనిఁబూని వచించినట్టి పల్కులనెల్లన్
మనమునఁ జింతన చేసియు
ననుమానముతోడ నిట్టు లంటిని మిత్రా.

చిన్నయసూరి వ్యాకరణసింధువు నీఁదను: సంస్కృకాంథ్రశ
బ్దోన్నతపారముంగనను; నొప్పులు తప్పులెఱుంగుబుద్దిసం
పన్నతలేదు, కాని యలవాణి యయాచితరీతి సన్నుఁగై ,
కొన్న తెఱంగుగాక, కృతిగూర్పగ శక్యమె నన్నుబోఁటికిన్.

దొసఁగులు గల్గునంచుఁ, బరితుష్టి యొసంగదటంచు, నెవ్వరో
కసరుదురంచు, మత్సరులుగాంచి హసించెదరంచు, భావముల్
రసములుగూడవంచును జిరంబుగ వేచిననేమివచ్చు, నా
పొసఁగినకైతయుం జివికిపోవును బాండితి దిబ్బగుంటలో .

కృతులురచియించి యందఱి మతులనొకట
తుష్టిపఱుపంగనౌనె యాస్రష్టకైన?
“జిహ్వకొకరుచి” యంచును జెప్పునుడిని
సాహితీపరు లేఱుఁగ రే సరసులౌట?

అంగజ సంగర క్లిశిత హల్లకపాణుల చెక్కుఁ జెమ్మటల్
రంగుగ జోపునేర్పున నిరంతరమున్ మృదుమందవాయువుల్
గాంగతరంగ సంచలిత శాంచనవారిజ సౌరభార్ద్రతన్
బంగరుమేడ సోరణలబాటఁ జరించు సుశీతలంబులై.