పుట:Kavikokila-Granthamala3-Khandakavya.pdf/134

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

ద్యము]

సమరతృష్ణ

111

కవిమహాశయు లొక్క కట్టుగావలయు.
ఇదియే నాస్వప్నంబు; నిదియె నాయాశ.
కలయు నిక్కంబగు కాలంబురాదె?
ఓ కవివరులార, యో జగదేక
శాంతి దాయకులార, సర్వజనీన
సేవా సమాసక్త చిత్తాబ్జులార,
అల్లదే! దర్శించుఁ డవతరించెడిని
ఆధ్యాత్మిక యుగంబు! నానాందమఖము!
జ్ఞానహోమాగ్ని మీ కరదీపికలను
వెలిగించి, జెండాలు వినువీథి నెగుర
నఖిల మానవ హృదయధ్వంసి కీట
కములకుఁ దల్లియౌ కటిక దురాశ
సమయింప సంగ్రామ సన్నద్దులగుఁడు
నిభృత శాంత కుటీర నీడములనుండి
కవికోకిలములార, గగనంబు గనుఁడు.
ఎంతవిశాలమై యెంత గాంభీర్య
రామణీయకముల రాజిల్లునదియొ!
లేలెండు తఱి యిదే లెండు సఖులార!

26-10-1922

__________