చిల్లంగి కళ్లు నీకే దేవుఁడిచ్చాడు? (ముద్దెట్టుకొనును) వాళ్లింట యేవేఁవిఁచిత్రాలు చేశావో చెప్పు.
శిష్యు-- ముద్దెట్టుకోనంటే చెబుతాను.
మధు-- నీకు తగనో?
శిష్యు-- ముద్దెట్టుకుంటే యెంగిలౌతుంది.
మధు-- నిజం. నీకున్నబుద్ధి నీ పెద్దలికిలేదు. నన్ను నిష్కారణంగా భయపెట్టావు. అందుకు నీ కేవిఁటిసిక్ష? బుగ్గకొరికేతునా?
శిష్యు-- పాలూ పంచదారావుంటే ఇయ్యి.
మధు-- తరవాత మేపుతాను. ముందు నీకు దాసరివేషం వేస్తాను. కొత్త అగ్రహారంపోయి నీగురువును చేరుకుందుగాని.
(తెరదించవలెను.)
(చీకటిగదిలో పోలిశెట్టి, భుక్త, సిద్ధాంతి వుందురు - తెర అవతలనుంచి రామప్పంతులు గొంతుకతో, శిష్యుడు "ఈగదులో యవణ్ణో దాచావు.")
మధు-- రామ ! రామ! యవ్వడూలేడు.
(పోలిశెట్టి నిచ్చెనయెక్కును. భుక్తకూడా యెక్కబోవును. నాలుగు మెట్లెక్కి యిద్దరూ కింద బడుదురు.)
పోలి-- సంపేశినావు, బాపనాడా!
భుక్త-- నామీద నువ్వుపడి, నేను వుక్కిరిబిక్కిరి ఔతూంటే నువ్వు సచ్చానంటావేవిఁటి? లేస్తావా కరిచేదా?
శిష్యు-- (రామప్పంతులు గొంతుకతో) అదుగో లోపల యెవళ్లోమాట్లాడుతున్నారు లంజా! అదికోవఁటాడి గొంతుకలావుంది. కప్పతాళంవేసి వూరందరినీ లేవదీసుకొస్తాను.
మధు-- కప్పతాళవెఁందుకు? లోపల యెవళ్లూలేరు దెయ్యాలకొంప - దెయ్యాలు దెబ్బలాడుతున్నాయి.
(మధురవాణి తలుపుతీసి గదిలో ప్రవేశించి అగ్గిపుల్ల వెలిగించును. శిష్యుడు పక్కకి తొలగిపోవును.)
మధు-- పోలిశెట్టియేమి, పడుకునిలేవడు - మేలుకొలుపులు పాడనా?
భుక్త-- రామప్పంతులేడీ?
మధు-- రామప్పంతులూలేరు, గీమప్పంతులూలేరు. యింట్లో పనిచేసేవాడు తలుపుకొట్టాడు. బెంగెట్టుకోకండి.
భుక్త-- అతగాడిమాటలు వింటేనే?
మధు-- నేనే ఆయనగొంతుకు పెట్టిమాట్లాడాను. యేమిధైర్యం! యేమి మగతనం!
పోలి-- "నరశింవ్వ, నీ దివ్వె" (లేచి) "నామమంతరముసేత" - యవడిముక్కలాడి దగ్గిరున్నాయా?
