మూడవ స్థలము - రామచంద్రపురపగ్రహారములో లుబ్ధావధానులుగారి యిల్లు
(లుబ్ధావధానులు, రామప్పంతులు ప్రవేశించుచున్నారు. )
లుబ్ధావ: ఏమండి రామప్పంతులుగారూ వివాహానికి యాభై రూపాయీలు ఇస్టేమెంటు చేసినాను.
రామప్ప: నీగుణం నీవు పోనిచ్చుకోవు గదా మామా? లోకంలో యేమనుకుంటారో అన్నభయం యీషత్తైనా లేదు.
లుబావ: లోకంలో యేమనుకుంటే నాకేం కావాలి? మీరు ప్రోద్బలంచెయ్యబట్టి పద్ధెనిమిదివందల రూపాయీలు ఇవ్వడానికి వప్పుకున్నాను గాని, లేకుంటే యిప్పుడంత సొమ్ము అప్పుచేసి తెచ్చినదాకా నాకు ఏమిపట్టింది.
రామప్ప: వేషాలు వెయ్యకండి. పాతులో రెండు సంచీలు తియ్యరాదా - మీరు పెళ్ళిచేసుకుని నన్ను వుద్దరించినట్లు మాట్లాడుతారేమిటి - మీరు పెళ్లాడే పెళ్లాము నా యింట్లో వచ్చి కాపురం చేస్తుందా ఏమిటి.
లుబ్ధావ: యిపుడు అంటే అన్నారు కాని పాతు, పాతు, అంటూ వుండకండి పాతువుంటే పురిల్లు ఖర్మమేమీ - ఆ యాభయి రూపాయిలు మీచేతికి ఇస్తాను కటాక్షించి అది దాటకుండా అంతతో సరిపుచ్చుతే మీకు చాలా పుణ్యం వుంటుంది - డబ్ళు తేవడమంటే బహు ఇబ్బందిగా వున్నది.
రామప్ప: ఆ యాభయికి మరి వకసున్నాచుట్టి నాచేతికి యివ్వండి. అతిక్లుప్తంగాను విశేషవయిభవం గాను, వివాహంచేస్తాను. మీకేమీ శ్రమ లేకుండా అన్ని సప్లయిలు చేస్తాను.
లుబ్ధావ: అయిదువంద లెక్కడ వస్తాయేమిటి? పెళ్ళిలేకపోతే మానిపోయె.
రామప్ప: ఇప్పుడు వద్దన్నా మానదు. ప్రధానమయిన తరువాత చేసుకోకపోతే అగ్నిహోత్రావధానులు మహా చెడ్డవాడు. లా, బాగా తెలుసును. అయిదువేల రూపాయీలు డేమేజికి దావాతెస్తాడు.
లుబ్ధావ: నీనీంచే ఈ చిక్కంతా నాకు వచ్చినది.
రామప్ప: చక్కని పెళ్ళాము యింటికి వస్తూవుంటే చిక్కేమిటయ్యా, వెర్రి బ్రాహ్మడా! ఆడపిల్లను అమ్మిన సొమ్ము ఏమయినది. యాభయిఏళ్ళాయి వడ్డీ వ్యాపారము చేస్తున్నావు. యెప్పు డయినా నూటికి నెలకు - మూడు రూపాయలకు తక్కువ వడ్డీ పుచ్చుకున్న పాపాన్ని పోయినావా?
లుబ్ధావ: యాభైఏళ్లు - యాభై ఏళ్లు అంటూ వస్తావు. పెళ్లికూతురు వారితో యన్నేళ్ళు వున్నాయని చెప్పారేమిటి.
గురుజాడలు
152
కన్యాశుల్కము - తొలికూర్పు
