పుట:Gurujadalu.pdf/101

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

“మౌనమూనిన, మరల గలనని
మది దలంపకు” మంటి; కన్నియ,
గమన మించుక మందగించి
            శిరంబు వంచి యనెన్

“వన్నె మీరిన మేని పసతో
కన్ను మణగెడి రత్నరుచితో,
నన్ను తెలియక నాసచేసెద
            వయ్యొ! మాలిత నేన్,

“అయ్యకోసము కూడు కొందును,
ఇయ్యలే ననుమాట, హృదయము
వ్రయ్య చేసెడు; నాదు భాగ్యము
            కెవరి నేమందున్.

                 3

“అన్న పలుకు విసంపుభల్లము
కన్నవాడయి మనసు దూసెను
కన్నె కన్నుల నీరు గమ్ముట కాంచి
             ఖిన్నుడనై,”

కొన్ని నిమిషము లెన్ని యెన్నో
కన్న విన్నవి ధర్మముల నే
నెన్నుకొని, వొక పరమధర్మము
             నపుడు గనుగొంటిన్!

మలినవృత్తులు మాలవారని
కులము వేర్చిన బలియురొక దే
శమున కొందరి వెలికిదోసిరి
              మలినమే, మాల.

గురుజాడలు

56

కవితలు