ద్వితీయాంకము.
స్థలకము: - బొబ్బిలికోట - అంత:పురము
[అంతట రాణియు పెండ్లికొమార్తులును దాసీజనమును ప్రవేశింతురు.]
రాణి. - [నిర్వర్ణించి] ఆహా! ఊరేఁగింపు మహలుదర్వాజాకడకే వచ్చినది ! ఓహో యెంతరమణీయముగా నున్నది ! [పెండ్లికొమార్తులను ఉద్దేశించి] నాబంగారు కొండలారా, మీ రందఱు కిటికీలకడ నిలిచి కనులపండువు గావించుకొనుఁడు. (చిఱునవ్వుతో) మఱి మీరు వెలమకన్యలు, ఒక్కొక్కతయు తనభర్తను మాత్రమే చూడ వలయును.
కొందఱుకన్యలు - [చిఱునవ్వుతో] వెలమకన్యలకంటికి ఇతరులఁఏల యగపడుదురు ? ఇతరులకంటికి వా రేల యగపడుదురు ? [అని అందఱును పరిక్రమించి ఊరేఁగింపు చూచుట నభినయింతురు.
రాణి. - ఓసీ ; వేంకటలక్ష్మీ, నీకు ఏలినవారు చదువులు చెప్పించి పెద్దదాసి యధికార మిచ్చినందులకు తగినట్లుగా ఈముద్దరాండ్రకు ఈయూరేఁగింపులోని విశేషములను వర్ణించి విశదపఱుపుము.
వేంకట - దేవిగారియానతి. మఱిచిత్తగింపుఁడు.
క. ఆకాశబాణము లవే
యాకాసంబునకు నెగసి, యమరుల చెంతన్
రాకేందువులుగ, బాల ది
వాకరులుగఁ, బేలి, కలయఁ బర్వెడుఁ గనుఁడీ. ౨౧
మఱియు: -
శా. ఏయే వన్నె సులోచనం బిడుదుమో యీ చుట్టుప ట్లప్పుడే
యాయావన్నెవిగాఁ గనంబడుఁ గదా ; యామాత్రమే గా కివే
స్ఫాయద్వర్ణము లౌమతాబులు ప్రకాశం బొంద నాతేజులన్
క్ష్మా యెల్లన్ స్ఫుటదృశ్యతావిభవమున్ గాంత్యుచ్ఛ్రయంబుం గనెన్.
పెండ్లికొమారితలు. - వేంకటలక్ష్మి మహాకవీశ్వరురాలుగా నున్నదే !
వేంకట. - మఱియు వినుండు: -
