కులము మతము లేకా జనము కూడి ఉన్న కాలంమాది
మనుషులంత ఒక్కతీరు గుంపుగున్న సంఘం మాది
సంపదెంత సృష్టించినను సంఘబంధమొకటేనయ్యా
వస్తు బదులు దీసుకోని ఆపదెల్ల దీసినమయ్యా
వేదమంటూ మాయావాదం జంభూద్వీప చరితను మింగే ॥ఆది॥
ఆకాశ దేవుండ్ల వాల్లు శూన్యంలో సృష్టించిండ్రే
అవతార కథలు జెప్పి రాక్షస జాతిని జేసే
కుట్రజేసి మానవజాతిని విభజించిన మనువుగాన్ని
కుతికబట్టి సావగొట్టే నా జాతి బిడ్డలు బుట్టే
జాంబవా తాతా అంటూ నన్ను తట్టి లేపి నిలిపే ॥ఆది॥
సిందోల్ల రాగంలోన సిందేసి ఆడుత నేను
ఒగ్గుడోలు మద్దెల్లోన నాదమై పలుకుతాను
మాష్టోలు జేప్పే కథలో నీతిగా నిలబడతాను
గొల్ల కురుమ ఏషంలోన డప్పుల దరువైతాను
నక్కబుద్ది ఆర్యాజాతిని నడుములిర్గ దన్నుతాను ॥ఆది॥
నేను ఈసడించినోడు డొక్కలోన బుట్టినోడు
ఢక్కలోడు నాబిడ్డ కండ్ల నిండ దిరుగుతుండు
బుద్ధుడు పూలె పెరియార్ నారాయణ గురువును జూడు
బహుజనా వీరుడు సర్దారు సర్వాయి పాపని జూడు
కలియుగము గాదురా ఇపుడు కల్కికి సోటేలేదు ॥ఆది॥
అష్ట కష్టాలనుభవించి సదువు రాళ్ల శిఖరము నెక్కి
జాతినుద్దరించా దలసే జగతి రత్న అంబేద్కరు
యాడజూడు ఎనకాటోలె మూలవాసి గుంపులేరా
ఊరికొగడు లేనివాడు రాజ్యమేలుతున్నాడేందీ
బహుజన దలితాసేన బంధూకెత్తిన సైన్యం నేను ॥ఆది॥
309
అంబటి వెంకన్న పాటలు