90 కవికోకిల గ్రంథావళి [సప్తమాంకము
సేనాధిపతి విస్మితచిత్తుఁడై ప్రతీకార సంధానజడుఁడై యూరకుండెను.
సీత : మాండవ్యా లవకుమారుఁడు దగ్గఱలేఁడా ?
మాండ : అమ్మా, ఆతఁడు సమిధలను మోసికొని కుటీరమునకు వచ్చుచుండెను.
సీత : అట్లయినఁ గుశుఁ డొంటరిగ యుద్ధము చేయుచున్నాఁడా ?
మాండ : అయిననేమి ? అగ్నికణ మొక్కటి చాలదా కొండంత తూలరాశిని బుగ్గి సేయుటకు ?
తేనెతెట్టెను జెల రేఁపఁ దేనెటీఁగ
గములు వెడలెడిచందానఁ గాండపటలి
కుశ శరాసన ముక్తమై గుమురుకొనుచు
దిక్కులీనిన యట్టులఁ దేజరిల్లె.
సీత : బళీ ! కుశకుమారా, జనకున కనురూపుఁడవైన పుత్రుఁడు వైతివి. మాండవ్యా, తరువాత తరువాత ?
మాండ :
రూపంబెత్తిన శౌర్యమట్టుల మహారుద్రాకృతిన్ సంగర
వ్యాపారోన్ముఖుఁడై కుశుండు ప్రదరవ్రాతంబుసంధింపఁగం
జాపం బుర్వికి జాఱ సైన్యపతి మూర్ఛా వీత చేతస్కుఁడై
భూపర్యంక శయానుఁడయ్యె వనభూముల్ పట్ట స్వానీకినుల్.
సీత : ఆహా ! వీరమాత నైతినను నానందంబున నా యొడలెల్లఁ బులకరించుచున్నది. ముద్దుకుమారా, మొన్నటిదనుక నాయొడిలో నాడుకొనుచుంటివే ! యింతటి సమరకళాకౌశల మెప్పు డలవఱచుకొంటి వోయి ?