210 కవికోకిల గ్రంథావళి [స్థలము తొమ్మిది
[నేపథ్యమున మీరాబాయి గీతము పాడుచు పోవుచుండును. ఆగీతము క్రమక్రమముగ సన్న గిల్లును.]
తాన్ : మనహృదయము లింకను పరిశుద్ధము కావలయును?
అగ్బ : ఇదియె కడసారి పాట!
తాన్ : అశరీర గానము ఆకసమునఁ దేలిపోవు చున్నట్లున్నది.
అగ్బ : ఆ గాన మస్ఫుటమై లయించినది. అకటా ! మీరాబాయి నిఁక మర్త్యలోకమునఁ జూడలేము.
చిర విరహతాప సంశీర్ణ చిత్త, మీర
యభిసరించుచు నున్నది యాత్మనాథు -
తాన్ : నెన్నడో దివ్యపాదోధి నెడసినట్టు
జలకణంబు సంగమ తృష్ణఁ జనెడురీతి.
[తెరజాఱును.]
_______
స్థలము 10 : రాజమందిరము.
_______
[రాణా చెదరినవెంట్రుకలతో ఉద్రిక్తచిత్తుఁడై అటునిటు తిరుగుచుండును]
రాణా : మీరా యింతలోన విషముత్రావి యైనను ఉరివేసుకొని యైనను లేక యమునలో దూకియైనను ప్రాణపరిత్యాగము గావించుకొని యుండును. ఓసీ, కాంతాపాత్రనిర్వహణముతో నన్ను మోసగించిన పిశాచీ! నీవు యమునలోనే దూకి చావుము. నీ యపయశో మాలిన్యము గుర్తింపరాక ఆ యమునా జలనీలిమములో మిళితమై పోఁగలదు. నీ చిఱునవ్వు మఱుగున