రెండోవాడు - అది యింకానయం. మారైలు వెడుతూంటే, పక్కనున్న టెలిగ్రాపు స్తంభాలు బహుదగ్గిరిగా వచ్చినట్టైపోయి సన్న కోతకోసిన దువ్వెన్న పళ్ళులాగ కనబడతాయి.
మూడోవాడు - ఒస్. ఇంతేనా! మా రైలు సంగతి వినండి.
మొన్న నేను రాజమండ్రిలో రైలెక్కాను. రైలు బయల్దేరింది. ఇంతలో నాచేతులో ఉన్న పుస్తకం ప్లాటుఫారం మీదివా డెవడో ఊడలాక్కున్నాడు. వాణ్ణి ఒక్క చెంపకాయ లాగపోయాను. ఆ చెంపకాయవెళ్ళి దానిదుంపతెగా, కడియం స్టేషన్లో పోర్టరు దవడమీద పడింది.
162
ఇంగ్లీషు విద్యార్థులు కొందరు, తమ గురువుగారు చెప్పే చెప్పడాన్ని గురించి ప్రైవేటులో మాట్లాడుకుంటూ,
సత్యం - మనవాడు గజ్జికట్టడం తోటే, నాకు నిద్దరొస్తుంది. నాకేమీ తెలియదు.
ముత్యం - నాకు నిద్దరాపట్టక కీచుకీచయిపోతాను. ఆయనకే తెలియదట, ఆయన చెప్పేది! ఎమో, చాలామంది అల్లా అంటారు.
విశ్వం - అదికాదు. ఆయన చెప్పేటప్పుడు, ఏపుస్తకం చెబుతున్నాడో ఆపుస్తకం రాసినవాడికికూడా తెలియకపోడం అనేది ప్రారంభం అవుతుందిట.
స - నేను నమ్మను. వాడెందుకుంటా డక్కడా?
వి - అయ్యో నువ్వెరగవురా! మనస్తంతులుంటాయి.
ము - ఒకవేళ ఆపుస్తకం రాసినవాడు కీర్తిశేషుడైతే, ఎల్లా?
వి - ఓరి, వెర్రివాడా! అయినా. ఫరవాలేదురా. ఆత్మతంతులని ఉన్నాయిరా! వాట్లకి నాశనంలేదు.
163
శివయ్య - మూర్తిరాజు మొన్న మీటింగుకి వచ్చాడన్నార్రా, ఎవళ్ళోనూ!
పట్టాభి - రాలేదని నేనన్నానని చెప్పు, వాళ్ళతో.
శి - ఎవళ్ళో జ్ఞాపకంలేదురా (అని కళ్ళుమూసుగుని జ్ఞాపకం చేసుగుంతూన్నట్టు నటిస్తాడు)
ప - సరేలే. వాళ్ళెవళ్ళో జ్ఞాపకం వచ్చినప్పుడే చెప్పువాళ్లతో,
శి - అంతే చెయ్యాలి.
ప - కాని, ప్రస్తుతం నేనన్నది జ్ఞాపకం ఉంచుకో, తీరా వాళ్ళెవళ్ళో జ్ఞాపకం వచ్చిన తరవాత, వాళ్ళని కలుసుగుని నిలబెట్టి, కళ్ళుమూసుగుని, నేనేమన్నానో జ్ఞాపకం చేసుగోడం మొదలెడితే, వాళ్ళతాడుకూడా తెగుతుంది.
164
కోటయ్య - ఫిల్ముచిత్రానికి ఏంపేరు పెట్టడం నీకిష్టం? ఆడపేరా, మగపేరా?
భార్య - నాయిష్టం మాట ఎలా ఉన్నా, ఆడపేరు పెట్టడమే లాభం.
కో - లాభమా?
భా - లాభమూ స్వభావసిద్ధమూ కూడానూ!
కో - ఏం, నువ్వు ఆడదానవనా?
భా - ఇదా గ్రహించారు? నెలదాటే యోగ్యత ఉంటే ఉండవచ్చునని!
కో - ఓహో, అప్పుడు తొమ్మిది నెలలూ మొయ్యడం సంభవించ వచ్చుననా! ఎంతగడుసువీ!
భమిడిపాటి కామేశ్వరరావు రచనలు - 1
113
హాస్యవల్లరి