వ. |
అగ్గోవులు పితామహసహిత లై యుండి భవద్గౌరవం బభినందించుటకై నన్ను
నిటఁ బుత్తెంచి రేనును నామీఁదితప్పు వాయ నిన్నుఁ దెలచుట ముఖ్యకార్యం
బుగాఁ జనుదెంచితి.
| 208
|
క. |
అదితికిఁ గశ్యపునకు ము, న్నుదయించినవాఁడ నీకు సోదరుఁడ ముదం
బొదవ నను నాదరింపుము, మది నొండొక కింక యింక మానుము వరదా.
| 209
|
వ. |
గోవులు నిన్ను గుఱించి తా రాడినయవిగాఁ జెప్పు మనినమాటలు గొన్ని గల
వాకర్ణింపుము.
| 210
|
సీ. |
పిదుకుట దున్నుట పెరుఁగుట లోనుగాఁ గలుగునానావిధకర్మములకు
నాత్మీయు లగువారి నఖిలంబునందునఁ బనిచి లోకై కసంభరణ మేము
గావించుకతమునఁ గమలాసనాదులు మముఁ బాటింతుకు మాకు నెడరు
వుట్టినచోఁ జక్కఁబెట్టితి గ్రమ్మనఁ గోరి ప్రాణదుఁ డైనగురుఁడ వీవు
|
|
తే. |
రిత్తయుపచారముల నాచరించి నిలువ, కస్మదీయకులస్వామి యగుట కర్థిఁ
జేసి యనునాజ్ఞ ని న్నభిషిక్తుఁగా నొ, నర్పఁ బుత్తెంచితిమి జగన్మాన్యచరిత.
| 211
|
వ. |
నీవు మమ్ము వలసినవాఁడ వగుదేని యివ్విధంబున కియ్యకొను మని రట్లుగావున.
| 212
|
క. |
ఇవె కాంచనకలశంబుల, దివిజకరంబుల నభోనదీజలములు మా
ధవ సముపానీతము లై, నవి యేఁ జేయునభిషేచనము గైకొనుమా.
| 213
|
తే. |
అమరకోటికి నింద్రుఁడ వైనయట్టి, నీవు గోవుల కింద్రుఁడ విది మొదలుగ
గోకులంబుల నిటు లేలికొంటి గాన, నలఘుగోవిందనామవిఖ్యాతి గనుము.
| 214
|
ఇంద్రుఁడు శ్రీకృష్ణుని గోపతిత్వమున కభిషిక్తునిఁ జేయుట
వ. |
ఆషాఢమాసంబు మొదలయిన చతుర్మాసంబులందును నర్ధంబు నీ కిచ్చితిఁ దొలుత
రెండునెలలును లోకంబు నాకుం బూజ గావించు నవుల రెంటను జనంబులు
నిన్నుఁ బూజించువారుగావుత నుపేంద్రుం డనం దొల్లియు వెలసి తివ్విశేషంబు
వలన నయ్యుపేంద్ర శబ్దంబు సమర్థించి యమర్యులు కీర్తింతురు వర్షాగమసమ
యంబున సుప్తిం బొంది కార్తికంబున వినిద్రుండ వగుటయు భద్రంబులు భువ
నంబులం వర్తిల్లు నని యి ట్లొనర్చిన వాక్యోపన్యాసంబున నుల్లాసంబు నొందు
వాసుదేవునకు నాక్షణంబ.
| 215
|
క. |
తాన యిరుగేలఁ గలశము, లానందముతోడఁ దాల్చి యభిషేక సుఖ
శ్రీ నెఱయఁ జేసె సురపతి, యీనిఖిలంబునకుఁ బరమహిత మగుపొంటెన్.
| 216
|
వ. |
అంతయు ననుసంధించి గోవులు గోపాలు రనుగమింప వచ్చి నిజపయోధ
రంబులం [1]దొరఁగుపయఃపూరంబుల నతని శిరం బభిషేకించె ధారాధరంబులు
దివ్యోదకధారలం దోఁచెఁ దరువులు మకరందబిందుసందోహంబులం దడిపె దివం
బుననుండి సురభికుసుమవర్షంబులు గురిసె దేవదుందుభివిద్యాధరప్రణాదంబులు
|
|
- ↑ దొరుఁగు